Wel.nl

Minder lezen, Meer weten.

De beste manieren om geld te investeren


Investeren is voor veel mensen een stap die spannend kan aanvoelen. Toch hoeft het niet ingewikkeld te zijn om te beginnen. Door je geld slim te investeren, kun je het op de lange termijn laten groeien. In dit blog lees je welke manieren van investeren populair zijn en waar je rekening mee kunt houden als je wilt starten.

Populaire manieren van investeren

Er zijn talloze manieren om je geld te investeren en te laten groeien. Veel gekozen manieren zijn aandelen, obligaties, vastgoed en fondsen. Wanneer je aandelen koopt, bezit je een klein deel van een bedrijf. Als het goed gaat met het bedrijf, stijgt de waarde van jouw aandelen. Soms ontvang je ook dividend. Obligaties zijn leningen aan bedrijven of overheden. Zij geven vaak een vast rendement en zijn minder risicovol dan aandelen. Vastgoed kan een stabiele investering zijn, vooral als je panden verhuurt. Hiervoor heb je wel een hoger startkapitaal en kennis van de markt nodig. Beleggingsfondsen zijn een mix van verschillende investeringen. Ze zijn geschikt voor mensen die spreiding belangrijk vinden, maar niet zelf alle keuzes willen maken.

Daarnaast zijn er innovatieve manieren zoals crowd-investing, start-ups of duurzame investeringen. Deze manieren kunnen hogere risico’s met zich meebrengen, maar kunnen ook een hoger rendement opleveren.

Investeren in cryptocurrency

Een steeds populairdere manier van investeren is cryptocurrency, zoals Bitcoin, Ethereum of Tron (TRX). Crypto is een digitale valuta die werkt zonder tussenkomst van banken of overheden. De waarde van cryptomunten wordt bepaald door vraag en aanbod en kan sterk schommelen. Hierdoor kan investeren in crypto zorgen voor grote winsten, maar ook flinke verliezen.

Het is belangrijk om je goed te verdiepen in de technologie en de markt voordat je in crypto investeert. Niet elke munt heeft een sterk toekomstperspectief. Gebruik daarnaast betrouwbare platforms en zorg dat je je cryptomunten veilig opslaat. Lees hier het meest recente Tron nieuws.

Heeft het zin om € 100,00 te investeren? 

Vaak wordt gedacht dat je een groot bedrag nodig hebt om te investeren. Dit is niet zo. Op de lange termijn kun je vermogen opbouwen als je € 100,00 inlegt. Het voordeel van maandelijkse inleg is dat je profiteert van het gemiddelde aankoopprijs-effect. Bij dalende prijzen koop je meer en bij stijgende prijzen minder. Zo spreid je je risico over tijd. Kleine bedragen zijn juist ideaal om te starten, zeker als je nog geen ervaring hebt. Door consistent te investeren kun je op de lange termijn vermogen opbouwen.

Wat is het verschil tussen beleggen en investeren?

Beleggen en investeren worden vaak door elkaar gehaald, maar er zijn duidelijke verschillen. Beleggen betekent dat je geld stopt in financiële producten zoals aandelen, obligaties of fondsen. Het doel van beleggen is om rendement te verkrijgen op korte tot middellange termijn. Het risico van beleggen is vaak groter, maar de potentiële winst kan groter zijn.

Investeren is breder en kan ook betekenen dat je bijvoorbeeld geld stopt in vastgoed, een bedrijf of andere middelen die waarde creëren op de lange termijn. Investeren richt zich vaak op stabielere groei en minder snelle winsten.

Hoe bepaal je waarin je investeert?

Bepalen waarin je investeert vraagt om inzicht en voorbereiding. Begin met het helder maken van je doelen. Wil je vermogen opbouwen voor later, extra inkomsten genereren of risico spreiden? Het is belangrijk om te beslissen hoe bereid je bent om risico te nemen. Hoeveel verlies kun je accepteren? Aandelen kunnen bijvoorbeeld flink stijgen, maar ook dalen. Obligaties zijn stabieler, maar leveren vaak minder rendement op.

Om het risico te beperken dat één slechte investering je portfolio aantast, kun je je investeringen verspreiden over verschillende soorten activa. Daarnaast is kennis erg belangrijk. Lees over bedrijven, markten en trends en begrijp waarin je investeert. Volg professioneel advies op of maak gebruik van beleggingsfondsen.

Tot slot is het belangrijk dat je geduld hebt. Hoe langer je geld geïnvesteerd blijft, hoe meer je profiteert van het rente-op-rente-effect. Kleine bedragen die regelmatig worden ingelegd, kunnen over de jaren heen flink groeien. Dus: kun je maandelijks een bedrag missen, dan loont het om je te verdiepen in het investeren van je geld. Verspreid je investeringen en wees consistent. Geduld betaalt zich uit!


Waarom moderne steden steeds meer op elkaar beginnen te lijken

Steden over de hele wereld gaan steeds meer op elkaar lijken. Glazen gebouwen, hoge woontorens en bekende winkelstraten bepalen het beeld en zorgen ervoor dat steden minder herkenbaar worden. Dit roept vragen op over identiteit en leefbaarheid. Architectuur speelt hierbij een belangrijke rol, omdat gebouwen laten zien welke keuzes een stad maakt en hoe zij zich ontwikkelt. Door internationale investeringen, wereldwijde trends en gestandaardiseerde bouwmethoden wordt er sneller en efficiënter gebouwd, maar verdwijnt ook het unieke karakter van veel steden.

Wat ooit typisch was voor een plek, maakt steeds vaker plaats voor een uniforme uitstraling die bewoners overal terugzien. De uitdaging ligt daarom in het vinden van een balans tussen vernieuwing en herkenbaarheid. Begrijpen waarom steden steeds meer op elkaar lijken helpt om bewuster na te denken over hoe steden zich in de toekomst kunnen blijven onderscheiden.

Internationale bouwstromen en uniforme ontwerpen

Grote bouwprojecten volgen steeds vaker de internationale standaarden. Ontwikkelaars werken met vaste concepten die snel kunnen worden herhaald, omdat dat tijd bespaart en risico’s verkleint. Ontwerpteams zijn vaak internationaal samengesteld en gebruiken dezelfde materialen, vormen en indelingen. Daardoor ontstaan gebouwen die weinig aansluiting hebben bij hun directe omgeving. De focus ligt vooral op functionaliteit, rendement en schaalbaarheid, terwijl lokale kenmerken naar de achtergrond verdwijnen omdat maatwerk meer tijd en geld kost.

Ook regels en technische eisen dragen bij aan deze eenheid. Veiligheid, duurzaamheid en efficiënt ruimtegebruik leiden vaak tot dezelfde oplossingen. Steden kiezen daarbij graag voor modellen die zich elders al hebben bewezen. Wat werkt in Azië of Noord-Amerika wordt vrijwel zonder aanpassing toegepast in Europese steden. Het gevolg is een stadsbeeld dat overal herkenbaar aanvoelt, ongeacht waar je bent.

Globalisering in stedelijke identiteit

Globalisering heeft invloed op hoe steden zich laten zien. Internationale bedrijven vestigen zich graag in omgevingen die vertrouwd en herkenbaar aanvoelen en passen bij hun merk. Architectuur ondersteunt dit door een neutrale en bekende uitstraling te bieden, wat leidt tot vergelijkbare zakendistricten en winkelgebieden in verschillende steden. Daardoor raakt de lokale identiteit steeds minder zichtbaar in de gebouwen zelf. Dat betekent niet dat die identiteit helemaal verdwijnt, maar zij verschuift naar subtielere elementen, zoals straatnamen, kunst in de openbare ruimte of de manier waarop pleinen worden gebruikt.

Voor bewoners kan dit soms vervreemdend aanvoelen, omdat herkenning minder direct zichtbaar is, terwijl bezoekers juist gemak en voorspelbaarheid ervaren. De spanning tussen herkenning en eigenheid bepaalt zo hoe steden worden beleefd.

Economische logica achter gelijkvormige stadsbeelden

Kostenbeheersing speelt een grote rol in stedelijke ontwikkeling. Door herhaalbare ontwerpen te gebruiken, worden ontwerpkosten verlaagd en bouwprocessen versneld. Investeerders kiezen daarbij vaak voor zekerheid en een voorspelbaar rendement, wat het gebruik van standaardoplossingen stimuleert. Architectuur wordt zo onderdeel van een economisch systeem waarin snelheid en efficiëntie centraal staan.

Deze logica zie je terug in wooncomplexen, kantoren en commerciële ruimtes, waar indelingen steeds vaker dezelfde patronen volgen die aansluiten bij marktverwachtingen. Zelfs interieurkeuzes passen zich hieraan aan: bewoners zoeken naar praktische en toegankelijke oplossingen, zoals badkamermeubels kopen in Dalen, waarbij functionaliteit en beschikbaarheid leidend zijn.

Meer uniformiteit in het interieur: Op kleinere schaal ontstaat daardoor ook binnenshuis meer uniformiteit, terwijl trends en inspiratie rondom interieurstyling laten zien hoe mensen toch proberen hun woning een eigen karakter te geven binnen een steeds verder gestandaardiseerde wereld.

Ruimte voor toekomstige stedelijke ontwikkeling

Hoewel steden steeds meer op elkaar gaan lijken, groeit ook het besef dat unieke architectuur waardevol is. Gemeenten zoeken daarom naar manieren om lokale identiteit te behouden binnen een internationale context. Dat doen zij bijvoorbeeld door strengere eisen te stellen aan uitstraling, bewoners meer te betrekken en beter rekening te houden met de bestaande omgeving. Architectuur kan zo opnieuw verhalen vertellen die passen bij de plek.

Toekomstige stedelijke ontwikkeling vraagt om een balans tussen efficiëntie en herkenbaarheid. Door bewust ruimte te geven aan lokale materialen, schaal en geschiedenis ontstaat meer variatie in het wereldwijde stadsbeeld. Dit vraagt om keuzes die verder kijken dan alleen rendement op korte termijn. Wanneer steden hier bewust mee omgaan, kan globalisering een kracht blijven zonder dat de eigenheid verloren gaat.


Waarom afvallen meestal zonde is van je moeite

Nog een paar feestdagen en dan gaan velen van ons weer afvallen. Net als de vorige jaren.

Afvallen is vaak “zonde van je moeite” omdat bijna alle winst na een jaar weer verdwijnt als je alleen focust op een dieet en niet op blijvende gedragsverandering. In een grote meta-analyse van ruim 21.000 mensen bleek dat populaire diëten na een half jaar maar een paar kilo gewichtsverlies en kleine verbeteringen in bloeddruk opleveren, die na twaalf maanden grotendeels weer weg zijn.​

Wat er gebeurt bij de meeste diëten
  • De meeste bekende diëten ( low carb, low fat, Atkins, DASH, enz.) geven na ongeveer zes maanden vergelijkbare, bescheiden resultaten: zo’n 3–5 kilo eraf en een lichte daling van bloeddruk en slechte cholesterol. Een jaar later zijn gewicht en hart- en vaatrisico’s vaak bijna terug bij het oude, behalve bij een mediterrane eetstijl die nog wat effect op LDL-cholesterol behoudt. ​
Waarom het effect zo snel weglekt

Veel mensen houden het gekozen dieet simpelweg niet vol: het is te streng, sociaal onhandig of psychologisch vermoeiend, waardoor oude eet- en leefgewoonten terugkeren. Omdat de meeste diëten op korte termijn restrictie en discipline vragen, maar weinig richten op langetermijngewoonten en omgeving (beweging, voedselomgeving, stress), veert gewicht logisch terug naar het oude niveau zodra de rem eraf gaat.​

Wat dit wél nuttig maakt

De onderzoekers concluderen dat het minder zin heeft eindeloos nieuwe diëten te kiezen, en meer zin om systemen te bouwen waardoor je gewichtsverlies kunt vasthouden: routine in beweging, een eetpatroon dat je lekker genoeg vindt om jaren vol te houden en sociale steun. Hun suggestie: leer juist van commerciële dieetbedrijven hoe zij klanten blijven binden, en gebruik die inzichten voor publieke gezondheidsprogramma’s die niet na zes maanden ophouden.​


Rocky Ford, Colorado

Thomas Hawk posted a photo:

Rocky Ford, Colorado

Value Motel

Thomas Hawk posted a photo:

Value Motel

The Grotto, Portland, Oregon

Thomas Hawk posted a photo:

The Grotto, Portland, Oregon

Found Slide 1969

Thomas Hawk posted a photo:

Found Slide 1969

Coachella 2014

Thomas Hawk posted a photo:

Coachella 2014

Sargasso

Hopeloos Genuanceerd

Democratie verdedigen: de daad bij het woord

INTERVIEW - ‘Er is een nieuw idealisme aan het werk in de internationale politiek. Aangevoerd door mensen en politici in Oekraïne, de Baltische staten en Tsjechië, maar steeds meer zichtbaar in de daden en woorden van leiders in de hele vrije wereld, heeft het de weg vrijgemaakt voor een betere vorm van overkoepelende strategie voor liberale democratieën,’ aldus Benjamin Tallis, research fellow aan de Duitse Raad voor Buitenlandse Betrekkingen en auteur van een boek over Oekraïne. Richard Wouters interviewde Atte Harjanne, parlementslid voor de Finse Groenen (Vihreä liitto), klimaatwetenschapper en reserve-kapitein in het Finse leger. Hij vroeg hem of Finland zich aansluit bij deze nieuwe, op waarden gebaseerde benadering van geopolitiek.

Harjanne: “Ik heb wat moeite met het voorvoegsel ‘neo’. Democratie en de rechtsstaat hebben een lange geschiedenis als gekoesterde waarden. Nieuw is dat we nu eindelijk de daad bij het woord voegen. We zijn vastbesloten om deze waarden te verdedigen, geïnspireerd door de Oekraïners.

‘Realpolitik’ is echter ook in opkomst. Soms pleiten idealisten en realisten voor hetzelfde beleid, dus het is niet eenvoudig om een scheidslijn te trekken tussen beide groepen. Maar voor zover ik het neo-idealisme begrijp, beschouw ik mezelf als onderdeel van die stroming.”

Een belangrijk aspect van neo-idealisme is dat het een wereld afwijst waarin grootmachten hun wil opleggen aan kleinere staten in hun ‘invloedssferen’.

“Als alles zou draaien om grootmachtpolitiek, zou dat voor een klein land als Finland betekenen dat onze waarden niet meetellen. We zouden onze besluitvorming uiteindelijk uitbesteden aan machtigere landen. Dat is een cynische benadering waar we ons niet bij mogen neerleggen. Natuurlijk hebben grootmachten meer zeggenschap in de huidige wereld, maar wij Finnen moeten ons toch uitspreken over de wereld waarnaar we streven. Wij zijn verantwoordelijk voor onze eigen beslissingen en voor de waarden waarop we die baseren.

Tijdens de Koude Oorlog was Finland een neutraal land. Dit maakte ons egocentrisch. We moeten niet terugvallen in die manier van denken.”

Was dat de reden waarom je al vroeg voorstander was van toetreding van Finland tot de NAVO?

“Tot op zekere hoogte wel, ja. Maar de belangrijkste reden is dat ik er al lang van overtuigd ben dat Europa militair voorbereid moet zijn om zijn waarden te beschermen tegen bedreigingen van autoritaire staten. Nu Finland lid is van de NAVO, sinds 2023, maken we deel uit van een geheel dat groter is dan de som der delen.

Door zo lang buiten de NAVO te blijven, werd Finland een soort freerider. Hoewel wij onze defensie aanzienlijk beter op peil hielden dan sommige andere landen, was de NAVO duidelijk de belangrijkste veiligheidsgarantie in Europa. We erkenden dat, maar dachten op de een of andere manier dat we een apart, speciaal geval waren en besloten om ons afzijdig te houden. Ik was niet verbaasd toen de publieke opinie over de NAVO snel veranderde na de grootschalige invasie van Oekraïne door Rusland. Het bevestigde mijn standpunt dat de argumenten om buiten de NAVO te blijven nooit erg sterk waren geweest.”

De Finse president Alexander Stubb pleit voor ‘op waarden gebaseerd realisme’. Hoe beoordeel je die aanpak?

“Het is een handige combinatie van woorden. Afhankelijk van de situatie kan meer nadruk worden gelegd op waarden of op realpolitik. Het concept is zo flexibel dat het nauwelijks een leidend principe of strategie kan worden genoemd. Maar het is een vrij accurate beschrijving van het buitenlands en veiligheidsbeleid van Finland. We zijn uitgesproken over onze waarden, maar we moeten ook samenwerken met regimes die deze waarden niet delen, vooral sinds de herverkiezing van Trump.”

Was het verstandig van Stubb om met Trump te gaan golfen in Mar-a-Lago?

“Ik denk het wel. Het was waarschijnlijk een slimme manier om onze standpunten aan Trump over te brengen. Maar dit soort vriendelijkheid heeft ook zijn valkuilen. Ten eerste mag er geen misverstand bestaan: wij staan pal voor de bescherming van de soevereiniteit van de Europese naties. Die van Denemarken bijvoorbeeld, dat door Trump wordt bedreigd nu hij Groenland wil annexeren en daarbij militair geweld niet uitsluit. De Finse regering moet duidelijk aan haar Europese bondgenoten laten weten waar we staan.

Ten tweede moeten we oppassen dat we mensen niet misleiden. Sommige Finse politici zijn terughoudend om de situatie in de Verenigde Staten te beschrijven zoals die werkelijk is. Dit schept het gevaar dat de risico’s van het Trump-regime worden onderschat. Sommigen zouden kunnen denken dat de huidige VS een bondgenoot is zoals alle andere, die zich aan verdragen en overeenkomsten houdt. Wanneer politici een show opvoeren, kunnen sommige mensen dat daadwerkelijk geloven, en kunnen de politici het zelf ook gaan geloven.

Als parlementslid voel ik me niet belemmerd om kritiek te leveren op de regering-Trump, of op enige andere regering. Vrijuit kunnen spreken is een wezenskenmerk van de liberale democratie. Ik heb wel enige weerstand ondervonden van collega’s, vooral in de regeringspartijen, toen ik zei dat de regering verschillende scenario’s voor defensieplanning in overweging moest nemen, waaronder een scenario waarin de VS zich niet langer aan de NAVO zouden verbinden. Sommige politici geven er de voorkeur aan om dat scenario niet onder ogen te zien.”

Wat moeten we doen als de VS niet langer bereid zijn om hun Europese bondgenoten te verdedigen? 

“We moeten de Europese afschrikking versterken en een sterke Europese pijler binnen de NAVO opbouwen. Het versterken van onze militaire capaciteiten en onze defensie-industrie tot het punt waarop we niet langer afhankelijk zijn van de VS zal een grote inspanning vergen. We hadden veel eerder moeten beginnen.

Het lastigste onderdeel is natuurlijk nucleaire afschrikking. Ik ben helemaal voor nucleaire ontwapening, maar de kans daarop is klein met het Rusland van vandaag. We hebben een eerlijk en analytisch debat nodig over de rol die Franse en Britse kernwapens zouden kunnen spelen bij de verdediging van de Europese NAVO. Wat zijn de opties? Zouden deze wapens een Europese nucleaire paraplu kunnen vormen, zelfs als Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk het laatste woord blijven houden over het gebruik ervan? Zo ja, wat zouden Parijs en Londen dan van hun Europese partners verwachten op het gebied van lastenverdeling? Het is immers niet goedkoop om een kernwapenarsenaal te onderhouden.”

Oekraïne is onze eerste verdedigingslinie tegen het Russische imperialisme. Moet ons doel zijn om de Oekraïners te helpen Rusland in Oekraïne te verslaan?

“Dat had ons doel moeten zijn. We hadden Oekraïne vóór de grootschalige invasie van 2022 en onmiddellijk daarna veel meer militaire steun moeten geven. Het is nu moeilijk om een volledige overwinning voor Oekraïne te voorzien. Zelfs als we al onze wapens naar Oekraïne zouden sturen, zou het land nog steeds kampen met een tekort aan militair personeel. Realistisch gezien is het beste wat we nu kunnen bereiken een sterkere positie voor Oekraïne aan de onderhandelingstafel. Dit zou nog steeds enorme wapenleveranties, steun voor de Oekraïense defensie-industrie en strengere sancties tegen Rusland vereisen.”

Europese troepen ter plaatse zouden het Oekraïense tekort aan troepen kunnen verlichten. Jij hebt deze optie publiekelijk naar voren geschoven.

“Ik heb inderdaad gezegd dat mijn land open moet staan voor boots on the ground. Om Oekraïense militairen vrij te spelen, zouden Europese troepen bepaalde taken kunnen overnemen, zoals luchtverdediging, militaire training binnen Oekraïne of de bescherming van de grenzen met Wit-Rusland en Transnistrië. Deze taken behelzen geen rechtstreekse confrontatie met Russische troepen. Als er een internationale coalitie zou zijn die bereid is troepen naar Oekraïne te sturen, zelfs zonder een staakt-het-vuren, zou Finland er goed aan doen om daaraan mee te doen. Ik vind het erg frustrerend dat veel politici en partijen in Finland en elders weigeren om hier ook maar over te praten. Als we zeggen dat we alles zullen doen wat nodig is om de soevereiniteit van Oekraïne te verdedigen, dan moet ook deze optie op tafel liggen.”

Heel Europa probeert te leren van het alomvattende veiligheidsmodel van Finland. Welke lessen zou je willen overbrengen?

“Allereerst is een sectoroverschrijdende aanpak nodig. Alle takken en niveaus van de overheid alsook de particuliere sector moeten een rol krijgen in de nationale veiligheidsstrategie en plannen maken voor verschillende soorten noodsituaties. Regelmatige training is ook van cruciaal belang, waaronder het simuleren van noodscenario’s. Zelfs in Finland zouden we meer moeten oefenen. Tijdens de Covid-19-pandemie kwamen tekortkomingen in de paraatheid aan het licht. Ik ben bang dat we een beetje zelfgenoegzaam zijn. Een andere les heeft betrekking op het crisisbestendig maken van infrastructuur. Je moet verder gaan dan efficiëntie en veerkracht inbouwen. Dit kost tijd, dus begin nu.

De verzorgingsstaat speelt een cruciale rol in ons veiligheidsmodel, omdat deze wederzijds vertrouwen en een gemeenschappelijk doel bevordert. Mensen moeten het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van een samenleving waarin iedereen een rol heeft en niemand in de steek wordt gelaten. Dan zullen ze niet alleen om hun eigen veiligheid geven, maar ook om die van hun samenleving. Om eerlijk te zijn, staat Finland in dit opzicht voor uitdagingen. Er wordt fors bezuinigd op sociale uitkeringen en maatschappelijke ondersteuning. We moeten ons afvragen of we hiermee niet een belangrijk onderdeel van onze verdediging ontmantelen.”

Finland zet zich in voor de internationale rechtsorde. Toch is het van plan zich terug te trekken uit het Verdrag van Ottawa, dat antipersoonsmijnen verbiedt. Is dat een pijnlijke stap voor de Finse Groenen? 

“Natuurlijk doet dat pijn. Het beperken van het gebruik van wapens die talloze burgerslachtoffers veroorzaken was een grote stap voorwaarts voor de menselijke beschaving. Maar het probleem met het Verdrag van Ottawa is altijd geweest dat verschillende belangrijke landen er geen partij bij zijn. Hieronder valt ook Rusland, een steeds vijandiger buurland dat ons overal langs onze 1300 kilometer lange gemeenschappelijke grens zou kunnen binnenvallen. Landmijnen zijn een effectieve manier om de opmars van een aanvallende strijdmacht te vertragen.

Als het zover komt dat we landmijnen moeten inzetten in een oorlog, moeten we uiterst voorzichtig zijn. Landmijnen leiden vooral tot de gruwelijke dood en verminking van burgers tijdens of na chaotische conflicten, zoals burgeroorlogen. Als Finland landmijnen gebruikt, moet het dat doen… Ik houd niet van het woord ‘verantwoord’, maar op een ordelijke manier. Tegelijk moeten we onderkennen dat het leger de mijnen die het midden in een oorlog legt allicht niet perfect in kaart kan brengen. Er zal nevenschade zijn. 

In het Finse parlement heb ik verklaard dat ik weliswaar voorstander ben van onze terugtrekking uit het verdrag, maar dat we ons bewust moeten zijn van de internationale gevolgen van zo’n besluit. Het is een ongemakkelijke stap om te zetten in een tijd waarin we moeten vechten voor de harten en hoofden van mensen over de hele wereld, al was het maar om steun te krijgen voor onze sancties tegen Rusland. Het besluit van Finland om opnieuw landmijnen te produceren en op te slaan zal voor veel burgers en regeringen in het mondiale Zuiden moeilijk te begrijpen zijn, vooral in gebieden waar landmijnen uit vroegere conflicten nog steeds mensenlevens eisen. We moeten duidelijk beargumenteren dat we dit doen voor de bescherming van onze democratie. Ook moeten we landen in het Zuiden helpen bij het opruimen van landmijnen. Dat zou een vorm van schadebeperking zijn met betrekking tot mensenlevens, de reputatie van Finland en de internationale rechtsorde.”

Finland staat voor een soortgelijk dilemma sinds het geconfronteerd wordt met de instrumentalisering van migranten. Rusland heeft ongedocumenteerde migranten naar Finland gestuurd bij wijze van hybride oorlogsvoering. De rechtse regering van Finland heeft nu de grensovergangen aan de landgrens met Rusland gesloten. Een nieuwe wet inzake grensbeveiliging geeft de regering de bevoegdheid om asielaanvragen niet in behandeling te nemen. Wat is jouw standpunt daarover?

“Dit is weer een lastige kwestie. Ook hier is de dreiging reëel. We moeten ervoor zorgen dat ons rechtssysteem niet tegen ons wordt gebruikt. Maar het stoort me dat sommige politici, zowel in het parlement als in de regering, deze kwestie hebben aangegrepen om zich te onttrekken aan de mensenrechtenverplichtingen van ons land. Mijn aanpak zou precies tegenovergesteld zijn. We moeten eerst de omvang van de dreiging beoordelen, verschillende scenario’s analyseren en manieren bedenken om deze te voorkomen of te beperken.

Stel dat we duizend asielzoekers aan de grens hebben. Wat als we ze allemaal zouden opvangen, hun asielaanvragen zouden behandelen, degenen die daar recht op hadden de vluchtelingenstatus zouden toekennen en zouden proberen de anderen terug te sturen naar hun land van herkomst? Het zou onze samenleving niet doen instorten. Hetzelfde geldt bij 10.000 asielzoekers, of zelfs 100.000. Ik denk dat we ons wettelijk kader waterdichter hadden kunnen maken en tegelijkertijd ruimte hadden kunnen laten voor legitieme asielaanvragen. Met de nieuwe wetgeving lopen we het risico minder controle over onze grenzen te hebben. Als we deze wet zouden toepassen, zou dat migranten ertoe kunnen aanzetten om de grensposten te vermijden bij het oversteken van de grens en onze autoriteiten te ontwijken in plaats van contact met hen op te nemen. In een dergelijk scenario zou onze grensbewaking allicht handen tekortkomen.”

Voel je je geremd om over dit onderwerp te discussiëren? Een cultuuroorlog over migratie die Finnen tegen elkaar opzet, zou Poetin wel eens in de kaart kunnen spelen.

“Nee. In een democratie moet men zich vrij kunnen uitspreken. Wat mij zorgen baart, is niet het debat zelf, maar de haat en opwinding rondom dit onderwerp. Ik werd hier mikpunt van toen ik kritiek had op de nieuwe asielwet. De agitatie kwam van mensen die door rechtse partijen waren gemobiliseerd. Ze beschuldigden me ervan onpatriottisch te zijn of zelfs een staatsvijand. Een parlementslid van de extreemrechtse Finnenpartij suggereerde zelfs dat mijn militaire rang mij zou moeten worden ontnomen. Vandaag de dag is de controverse aanzienlijk geluwd, niet in het minst omdat onze grens niet zo zwaar op de proef is gesteld als men vreesde.”

Denk je, als reservekapitein in de Finse strijdkrachten en als klimaatwetenschapper, dat het mogelijk is om geopolitieke en ecologische veiligheid met elkaar te verzoenen?

“In zekere zin gaan ze hand in hand. Het koolstofvrij maken van onze economie vermindert onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, die grotendeels worden geïmporteerd uit problematische landen. Het is dus niet alleen een klimatologische noodzaak, maar komt ook de wereldorde en onze geopolitieke veiligheid ten goede.

Wat betreft economische groei, die er vanuit geopolitiek oogpunt gunstiger uitziet dan vanuit ecologisch oogpunt, probeer ik als het ware tijd te winnen. Op dit moment hebben we voor de groene transitie een enorme investeringsgolf nodig. Dat wil zeggen: economische activiteit. Ik denk dus dat het op dit moment niet erg relevant is om te focussen op de vraag of economische groei een goede beleidsdoelstelling is of niet.

Het is duidelijk dat de economische groei zoals die nu plaatsvindt fysieke grenzen zal bereiken. Bovendien is de groei van het bbp een slechte indicator voor het welzijn in een welvarend land als Finland. Maar als deze overwegingen ons ertoe brengen ons te richten op degrowth of post-growth, zou dit ons vermogen om ons uit de greep van fossiele brandstoffen te investeren kunnen belemmeren. We hebben nog niet echt geprobeerd om de markteconomie in te zetten om klimaatverandering en biodiversiteitsverlies aan te pakken; dit moet veel krachtiger worden aangepakt. Dan zullen we erachter komen of de rekensom klopt, of dat we ons economisch denken volledig moeten omgooien. Misschien zijn het mijn jaren in het parlement die mij tot voorstander van een pragmatische, stapsgewijze aanpak hebben gemaakt, maar ik ben ervan overtuigd dat er nog volop ruimte is voor evolutie alvorens de revolutie uit te roepen.”

[dit interview is in het Engels verschenen in de Green European Journal; Richard Wouters is medewerker van het Wetenschappelijk Bureau van GroenLinks]

20251121 Shiga Autumn tints 8

BONGURI has added a photo to the pool:

20251121 Shiga Autumn tints 8

日月の窓のうち、太陽を表す日輪の窓。
Photo taken at Kyorinbo, Omi-Hachiman city, Shiga pref.