Vanillasludge posted a photo:
In ons land en veel vergelijkbare landen gaat het niet goed met jongeren. In veel landen melden jongeren zich massaal ziek met burn-outklachten
Kunnen ze zelf iets doen om dat te voorkomen? Zeker niet helemaal, en burn-out is zeker niet je eigen schuld, maar wél kunnen jongeren hun risico flink verkleinen. De speelruimte zit vooral in grenzen stellen, een realistischer prestatienorm, minder digitale druk en het tijdig zoeken van steun. Tegelijkertijd blijft burn-out ook een systeemprobleem: onderwijs, werk en woningmarkt vragen structureel meer dan gezond is.
"Je bent niet alleen. Soms komt je verwachting niet uit. En dat is niet erg. Dat hebben we allemaal. Het leven gaat immers nooit in een rechte lijn."
In Europa kampt grofweg 1 op de 6 jongeren met serieuze mentale problemen, waarbij stress en uitputting een grote rol spelen. In Nederland meldt ruim 1 op de 5 jonge werkenden regelmatige werkstress, met de sterkste stijging bij jonge vrouwen.
Die klachten beginnen vaak al op schoolleeftijd, waar veel jongeren een dalende levensvoldoening en meer lichamelijke stressklachten rapporteren. Zonder ingrijpen kunnen relatief milde signalen uitgroeien tot langdurige uitval van opleiding of werk.
Onderzoek laat zien dat twee factoren cruciaal zijn: hoge eisen (studie, werk, sociale media) en te weinig ervaren steun of invloed op de eigen situatie. Onzekerheid over wonen, klimaat en baan vergroot dat gevoel van druk, zeker bij jongeren die al perfectionistisch of angstig zijn.
Digitale prikkels versterken het probleem
En wat ook zou helpen: als we elkaar niet zouden opjagen, naar meer, succes, competitie.
Burn-out op jonge leeftijd betekent vaak maanden tot jaren aan vermoeidheid, concentratieproblemen en angst om opnieuw over grenzen te gaan. Dat remt studiesucces, maakt switchen van opleiding of baan riskanter en vergroot de kans op blijvende twijfel aan eigen kunnen.
Volledig “wapenen” kan niet, maar jongeren kunnen hun kwetsbaarheid wel verkleinen door hun dagritme, grenzen en netwerk actief te organiseren. Een concrete vuistregel: als spanning weken aanhoudt, ook na deadlines of tentamens, is het tijd om met iemand buiten de eigen bubbel te praten
Terugkerende bouwstenen: genoeg slaap, vaste offline‑momenten, niet alles alleen willen oplossen en tijdig een grens trekken als studie of werk structureel te veel wordt. “Ambitie” herdefiniëren als: presteren zó dat het ook over tien jaar nog vol te houden is.
En wat ook zou helpen: als we elkaar niet zouden opjagen, naar meer, succes, competitie.
In ons land en veel vergelijkbare landen gaat het niet goed met jongeren. In veel landen melden jongeren zich massaal ziek met burn-outklachten
Kunnen ze zelf iets doen om dat te voorkomen? Zeker niet helemaal, en burn-out is zeker niet je eigen schuld, maar wél kunnen jongeren hun risico flink verkleinen. De speelruimte zit vooral in grenzen stellen, een realistischer prestatienorm, minder digitale druk en het tijdig zoeken van steun. Tegelijkertijd blijft burn-out ook een systeemprobleem: onderwijs, werk en woningmarkt vragen structureel meer dan gezond is.
"Je bent niet alleen. Soms komt je verwachting niet uit. En dat is niet erg. Dat hebben we allemaal. Het leven gaat immers nooit in een rechte lijn."
In Europa kampt grofweg 1 op de 6 jongeren met serieuze mentale problemen, waarbij stress en uitputting een grote rol spelen. In Nederland meldt ruim 1 op de 5 jonge werkenden regelmatige werkstress, met de sterkste stijging bij jonge vrouwen.
Die klachten beginnen vaak al op schoolleeftijd, waar veel jongeren een dalende levensvoldoening en meer lichamelijke stressklachten rapporteren. Zonder ingrijpen kunnen relatief milde signalen uitgroeien tot langdurige uitval van opleiding of werk.
Onderzoek laat zien dat twee factoren cruciaal zijn: hoge eisen (studie, werk, sociale media) en te weinig ervaren steun of invloed op de eigen situatie. Onzekerheid over wonen, klimaat en baan vergroot dat gevoel van druk, zeker bij jongeren die al perfectionistisch of angstig zijn.
Digitale prikkels versterken het probleem
En wat ook zou helpen: als we elkaar niet zouden opjagen, naar meer, succes, competitie.
Burn-out op jonge leeftijd betekent vaak maanden tot jaren aan vermoeidheid, concentratieproblemen en angst om opnieuw over grenzen te gaan. Dat remt studiesucces, maakt switchen van opleiding of baan riskanter en vergroot de kans op blijvende twijfel aan eigen kunnen.
Volledig “wapenen” kan niet, maar jongeren kunnen hun kwetsbaarheid wel verkleinen door hun dagritme, grenzen en netwerk actief te organiseren. Een concrete vuistregel: als spanning weken aanhoudt, ook na deadlines of tentamens, is het tijd om met iemand buiten de eigen bubbel te praten
Terugkerende bouwstenen: genoeg slaap, vaste offline‑momenten, niet alles alleen willen oplossen en tijdig een grens trekken als studie of werk structureel te veel wordt. “Ambitie” herdefiniëren als: presteren zó dat het ook over tien jaar nog vol te houden is.
En wat ook zou helpen: als we elkaar niet zouden opjagen, naar meer, succes, competitie.
Veel eigenschappen die we als “zwakte” wegzetten – een rommelig bureau, dagdromen, overdenken, wat chaotisch zijn – blijken in de psychologie juist vaak te koppelen aan sterke kanten zoals creativiteit en probleemoplossend vermogen. Wat ongemakkelijk voelt in een kantoor of relatie, kan in je hoofd precies zijn wat je slimmer maakt.
Onderzoekers van de University of Minnesota lieten mensen taken doen in een strak opgeruimde of juist rommelige ruimte. In de nette kamer kozen deelnemers vaker voor ‘braaf’ gedrag, zoals gezond eten en geld geven aan een goed doel. In de rommelige ruimte kwamen deelnemers met originelere en creatievere ideeën voor nieuwe toepassingen van een object, aldus de psycholoog Kathleen Vohs: een rommelige omgeving lijkt dus niet alleen slordigheid, maar ook vernieuwing te stimuleren. De zogenoemde “creatieve puinhoop” maskeert daarmee een vorm van cognitieve flexibiliteit.
Ook mentaal “afdwalen” wordt snel gezien als gebrek aan discipline, terwijl hersenonderzoek iets anders laat zien. In een studie van Georgia Tech rapporteerden mensen die vaker dagdromen hogere scores op intelligentie- en creativiteitstests én efficiëntere hersennetwerken in de MRI-scanner. Wie vaak afdwaalt, heeft blijkbaar zóveel verwerkingscapaciteit dat het brein zichzelf extra werk zoekt.
Dat wil niet zeggen dat elke vorm van chaos gezond is. Chronische stress of verlammend piekeren kunnen functioneren juist ondergraven, zelfs bij bovengemiddelde cognitieve vermogens. De kunst is om het “lastige” deel – de rommel, het overdenken, het dwalen – te herkennen als ruwe grondstof, en er vervolgens grenzen en structuren omheen te bouwen in plaats van het volledig te willen uitroeien.
Misschien ligt de echte kracht dus niet in het perfecte plaatje, maar in het ongemakkelijke randje dat je liever zou wegpoetsen. Juist dat stukje kan het signaal zijn van een creatiever, complexer brein dan je zelf denkt. Wat je als tekort ziet, is soms gewoon ongepolijste intelligentie.
In Nederland halen mensen met gezond verstand een beetje adem, nu PVV en BBB uit de macht verdwijnen. (Al komt mogelijk JA21 daarvoor in de plaats). Maar elders in Europa neemt de dreiging alleen maar toe, vooral in Engeland, Duitsland en Frankrijk.
Steeds meer kiezers zijn ontevreden over de werking van de democratie en haken af van traditionele middenpartijen, terwijl radicaal- en extreemrechtse partijen – met een harde anti-immigratieagenda – in peilingen en verkiezingen sterker worden, geholpen door structurele problemen als ongelijkheid, migratie, kosten van levensonderhoud en zwakke economische groei.
In zowel Duitsland (AfD), Frankrijk (Rassemblement National van Le Pen) als Engeland (Reform van Nigel Farage) staan extreem-rechtse partijen eerste in de peilingen
Trump’s nieuwe National Security Strategy staat pal achter deze partijen en gaat ze helpen waar maar kan.
Economische scheefgroei sinds de financiële crisis en de coronapandemie – met vooral achterblijvende regio’s buiten de grote steden – vergroot de voedingsbodem voor radicale partijen, terwijl regerende centrumpartijen door begrotingskrapte weinig middelen hebben om problemen rond koopkracht, publieke diensten en migratie overtuigend aan te pakken. Tegelijk zijn er remmen: kiesstelsels (Frankrijk, Duitsland, VK), firewall‑afspraken tegen samenwerking met extreemrechts, en voorbeelden als Giorgia Meloni die in de praktijk gematigder regeert dan gevreesd, plus recente nipte centrumpartij‑zeges (bijv. Jetten bij ons, Nicușor Dan in Roemenië).
De komende jaren moet blijken of de democratie en de EU overleven: met nieuwe verkiezingen in onder meer Hongarije, Duitse deelstaten, mogelijk opnieuw Frankrijk en later opnieuw in het VK
Read more of this story at Slashdot.