BRUTUS is een stoere Rotterdamse kunst ontwikkeling in de rauwe setting van een havengebied in culturele transitie. Het is een uniek initiatief geboren uit liefde voor kunst. Een plek die zich het beste laat vertalen als Artist Driven Playground op een locatie van 6000 m2.
In filmpje hieronder: Dit zijn geen lopende tentoonstellingen, maar om de lezer en kunstenaars die een ruimte voor hun expositie zoeken, een indruk te geven van het gebouw en mogelijkheden.
Vanaf 4 januari tot 8 maart 2026 toont BRUTUS een prachtige en interessante expositie van Carlijn Kingma Fear of Falling en eerder werk.
In Fear of Falling ontrafelt kunstenaar en cartograaf Carlijn Kingma de complexe machinerie achter de wooncrisis.
Van banken en beleidsmakers tot beleggers en woningcorporaties. Met haar nieuwe monumentale tekening De machinerie van de volkshuisvesting laat ze zien hoe geldstromen, regels en belangen onze huizenmarkt vormgeven en waar het systeem vastloopt.
© Carlijn Kingma_Netwerk_fair use_museumcollectie_BRUTUS
In Brutus’ industriële ruimtes worden Kingma’s tekeningen op groot formaat getoond als projecties en wandvullende prints. Licht, geluid en animaties trekken de bezoeker letterlijk het systeem in en maken zichtbaar wie er aan de knoppen draait van ons woonbeleid.
Van 26 januari tot en met 24 maart 2026, geeft BRUTUS ruimte aan Marjan Teeuwen
Onder de titel Destroyed House maakt Teeuwen sculpturen van afgedankte gebouwen in binnen- en buitenland.
© Marjan Teeuwen_Destroyed House_ fair use_museumcollectie_BRUTUS
Ze werkte op Rotterdam-Zuid en in Amsterdam-Noord, maar ook in politiek gevoelig gebied over de grens: van Siberië tot Gaza. Recent was ze in het Japanse Kyoto. Daar annexeerde ze enkele traditionele houten woningen die door de oprukkende betonjungle worden bedreigd, vormde ze om en klapte ze open als beeldhouwwerk voor het publiek: een ode aan materiaal, vakmanschap en veronachtzaamde glorie.
© Marjan Teeuwen_Destroyed House_fair use_museumcollectie_BRUTUS
Een doorlopende tentoonstelling in BRUTUS komt van Atelier van Lieshout genaamd Disco Inferno, met wisselende machinerie als sculpturen, welke blijft evolueren.
De BRUTUS website beschrijft het als volgt:
Disco Inferno’ is een industrieel monster met een onverzadigbare honger naar eigen producten. Veertig jaar artistiek onderzoek, experimenteren en onophoudelijke output vormen de basis voor dit Gesamtkunstwerk, dat gelezen kan worden als een zelfportret van Van Lieshout als obsessieve systeembouwer, ziener, uitvinder, architect, maker van machinesculpturen, ingenieur en grensverschuiver.
AVL_De slaapkamer van de architect_© fair use_ museumcollectie_ BRUTUS
Zoals alle werken van AVL is ‘Disco Inferno’ een oefening in zelfvoorziening. Het is een zelfvoorzienend universum – een labyrint van talloze sculpturen, handgemaakte machines, hybride motoren, meubels, werk van andere kunstenaars, utopieën en dystopieën – “allemaal voortkomend uit de hamer, het ultieme instrument van verandering”. Het industriële monster is samengesteld uit gigantische, in eigen huis ontworpen en gebouwde machines, een spaghetti-achtige brij van generatoren, pompen en versnipperaars, allemaal aangedreven door een bizar scala aan gebeeldhouwde motoren die op bijna alles kunnen draaien (plantaardige olie, boter of zelfgemaakte pyrolyseolie). Het is een spektakel van industrie en haar potentieel in een eindeloze beweging, maar het enige werkelijke doel van het werk is om door te gaan – en om de jacuzzi in ‘The Happy End of Everything Spa’ te verwarmen.
Op de BRUTUS website is nog meer informatie te vinden, oa over andere lopende of komende tentoonstellingen. Er is een buitenruimte waar men een hapje of drankje kan halen, hoewel het met een gevoelstemperatuur van -10 wellicht beter is om dit iets minder hardcore in de omringende horeca te gaan doen.
Voor kunstenaars die een werk_en woonruimte zoeken is dit onderdeel zeker interessant:
BRUTUS Lab is een door kunstenaars gerunde ruimte waar jonge talenten kunnen wonen, werken en exposeren. Het is onderdeel van Brutus Space, gevestigd in de voormalige villa van architect Jan van Teeffelen aan de Keileweg 14 in Rotterdam. De werkruimte biedt plaats aan maximaal vier of vijf kunstenaars voor een periode van 6 tot 12 maanden in een levendige en inspirerende broedplaats voor creatieve vrijheid. Met als missie kunstenaars tijd, ruimte en vrijheid te bieden om op grote schaal te experimenteren, gaf Brutus Lab kunstenaars de kans om zonder beperkingen te produceren, wat resulteerde in werken die tot op de dag van vandaag relevant zijn.
Welkom !
Lees meer berichten op Sargasso
Dag na dag verkoopt de dakloze Carla kranten en leest ze gedichten voor in de straten van Rotterdam. Bij velen staat ze bekend als een goedlachse en vrolijke vrouw, maar door haar ziekte en zware bestaan heeft ze ook een heel andere kant. “Ik lijd heel veel; op deze manier hoeft het leven voor mij niet meer.”
Op de Groene Hilledijk in Rotterdam-Feijenoord kregen twee mannen zaterdagavond ruzie waarbij is geschoten. Dit gebeurde op straat rond 22.00 uur voor een restaurant. Een man heeft zichzelf met een schotwond in het ziekenhuis gemeld, twee anderen zijn aangehouden.
Europese troepen in Oekraïne zouden een legitiem doelwit zijn om aan te vallen. Dat zegt de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov in een interview met het Russische persbureau TASS.
Lavrov beschuldigt Europese leiders er ook van gedreven te worden door "ambities" in hun steun aan Oekraïne en niets te geven om het Oekraïense volk of burgers in hun eigen landen.
In het interview zei de minister van Buitenlandse Zaken ook dat Rusland tegen de onafhankelijkheid van Taiwan is. Daarmee steunt hij China, dat Taiwan als een afvallige provincie beschouwt, en keert hij zich tegen Japan, dat het juist voor Taiwan opneemt.
DEN HAAG (ANP) - Twee derde van de Nederlanders is voor een landelijk vuurwerkverbod. Dat komt naar voren uit een enquête van Kieskompas en het ANP die meer dan 56.000 Nederlanders hebben ingevuld. Een op de tien Nederlanders heeft geen uitgesproken mening.
Het voorstel voor een landelijk verbod op consumentenvuurwerk kreeg in april een meerderheid in de Tweede Kamer. In juli gaf ook de Eerste Kamer groen licht. Het verbod zou moeten ingaan bij de jaarwisseling van 2026 op 2027, maar door de kabinetsval is onduidelijk of de komende jaarwisseling inderdaad de laatste met consumentenvuurwerk wordt.
De mening over een vuurwerkverbod hangt sterk samen met het stemgedrag van de ondervraagden. Mensen die bij de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen Partij voor de Dieren (PvdD), GroenLinks-PvdA en Volt stemden, zijn het vaakst voor een landelijk verbod. Kiezers van Forum voor Democratie (FvD) zijn met afstand het vaakst tegen. Zo'n driekwart van deze stemmers is geen voorstander. Ook meer dan de helft van de stemmers van PVV, JA21 en BBB is tegenstander of neutraal.
Kieskompas
In alle leeftijdsgroepen is een meerderheid voor het verbod. Onder jongeren is dit aandeel met iets meer dan 50 procent het laagst. Ruim driekwart van de 65-plussers is voorstander.
Het ANP vroeg aan Kieskompas om de volgende stelling aan een panel voor te leggen: 'Het is goed dat er een landelijk vuurwerkverbod komt'. De dataverzameling voor dit onderzoek vond plaats van 5 november tot en met 1 december 2025. Deze heeft geleid tot een gewogen steekproef van 56.141 respondenten. Kieskompas beschikt over een panel van Nederlanders van 18 jaar en ouder die regelmatig bevraagd worden over hun mening.
Poetin laat steeds minder twijfel bestaan: hij heeft genoeg van praatjes over vrede en wil alleen onderhandelen op zijn eigen voorwaarden.
I n Moskou klinkt al weken dezelfde harde lijn. Poetin herhaalt dat Oekraïne eerst grondgebied moet opgeven voordat er überhaupt over een staakt-het-vuren kan worden gesproken. Tijdens recente gesprekken met Amerikaanse gezanten werd “geen compromisoptie gevonden”, aldus Kremlin-adviseur Joeri Oesjakov, die toegaf dat de onderhandelingen wel “nuttig en constructief” waren, maar nergens toe leidden.
Tegelijkertijd verhoogt het Kremlin de druk op het slagveld. Poetin vierde recente Russische terreinwinsten en noemde verdere vredespogingen “zinloos” zolang Volodymyr Zelensky in Kiev aan de macht blijft. In Russische staatsmedia wordt de oorlog gepresenteerd als een test van uithoudingsvermogen, waarin concessies gelijkstaan aan capitulatie.
Voor Europa en de VS is dat een sombere boodschap. Terwijl Donald Trump zich profileert als dealmaker die “vandaag nog” vrede kan sluiten, schuift Poetin elk compromis van tafel en gokt hij erop dat het Westen oorlogsmoe wordt. Hoe langer hij de diplomatie rekt, hoe duidelijker zijn inzet wordt: geen echte vrede, maar een gedicteerde uitkomst.
An anonymous reader shared this report from the Wall Street Journal:
Sending drones and robots into battle, rather than humans, has become a tenet of modern warfare. Nowhere does that make more sense than in the frozen expanses of the Arctic. But the closer you get to the North Pole, the less useful cutting-edge technology becomes. Magnetic storms distort satellite signals; frigid temperatures drain batteries or freeze equipment in minutes; navigation systems lack reference points on snowfields.
During a seven-nation polar exercise in Canada earlier this year to test equipment worth millions of dollars, the U.S. military's all-terrain arctic vehicles broke down after 30 minutes because hydraulic fluids congealed in the cold. Swedish soldiers participating in the exercise were handed $20,000 night-vision optics that broke because the aluminum in the goggles couldn't handle the minus 40 degree Fahrenheit conditions....
An arctic conflict would force war planners back to basics. Extreme cold makes the most common components brittle. Low temperatures alter the physical properties of rubber, causing seals to lose their elasticity and leak. Traces of water or humidity freeze into ice crystals that can scratch pumps and create blockages. Wires should be insulated with silicone rather than PVC, which can crack. Oil and other lubricants thicken and congeal. In most standard hydraulic systems, fluid becomes syrupy and can affect everything from aircraft controls to missile launchers and radar masts. A single freeze-up can knock out an entire weapons platform or immobilize a convoy.
Even the Aurora Borealis interferes with radio communications and satellite-navigation systems, according to the article.
Sending drones and robots into battle, rather than humans, has become a tenet of modern warfare. Nowhere does that make more sense than in the frozen expanses of the Arctic. But the closer you get to the North Pole, the less useful cutting-edge technology becomes. Magnetic storms distort satellite signals; frigid temperatures drain batteries or freeze equipment in minutes; navigation systems lack reference points on snowfields.
During a seven-nation polar exercise in Canada earlier this year to test equipment worth millions of dollars, the U.S. military's all-terrain arctic vehicles broke down after 30 minutes because hydraulic fluids congealed in the cold. Swedish soldiers participating in the exercise were handed $20,000 night-vision optics that broke because the aluminum in the goggles couldn't handle the minus 40 degree Fahrenheit conditions....
An arctic conflict would force war planners back to basics. Extreme cold makes the most common components brittle. Low temperatures alter the physical properties of rubber, causing seals to lose their elasticity and leak. Traces of water or humidity freeze into ice crystals that can scratch pumps and create blockages. Wires should be insulated with silicone rather than PVC, which can crack. Oil and other lubricants thicken and congeal. In most standard hydraulic systems, fluid becomes syrupy and can affect everything from aircraft controls to missile launchers and radar masts. A single freeze-up can knock out an entire weapons platform or immobilize a convoy.
Even the Aurora Borealis interferes with radio communications and satellite-navigation systems, according to the article.
Read more of this story at Slashdot.
BONGURI has added a photo to the pool:
新しいレンズを投入したので、南伊勢で黄葉撮り。最初は閉校した穂原小学校の大いちょう。山越しに朝日が昇ってきました。
Photo taken at Hohara Elementary School (closed), Minami-Ise town, Watarai district, Mie pref.
Tasmanian.Kris has added a photo to the pool:
Taken from the overpass, mid-afternoon. I liked the bend of the tracks echoing the stadium’s curve. Melbourne’s skyline keeps expanding, but the MCG still holds court like an old god that refuses to die.
Tasmanian.Kris has added a photo to the pool:
Every line leads to the shrine. You could trace a nation’s neuroses in the rail geometry around the MCG. Shot wide to catch the sprawl, the city framed as both machine and myth.
Tasmanian.Kris has added a photo to the pool:
Converted this one in post to strip the gloss away. Without colour, the scene feels older, closer to what it is: a place of ritual, repetition, and expensive hot chips.
Tasmanian.Kris has added a photo to the pool:
Looked up and thought of cathedrals. The floodlights lean like apostles, braced for evening miracles. The structure photographs beautifully, all angles and confidence.
