rsspy

search

feeds

'

Slashdot

News for nerds, stuff that matters

Parallels Can Now Run x86 Windows and Linux On Apple Silicon Mac

Parallels Desktop now supports running 64-bit x86 operating systems on Apple Silicon Macs through its proprietary emulation engine, enabling users to run traditional Windows and Linux distributions. However, performance is said to be "really slow." How-To Geek reports: The latest Parallels Desktop 20.2 update adds early support for x86 emulation on Apple Silicon, allowing traditional x86 PC operating systems to work on newer Mac computers. There were already apps like UTM that could do it (most of them are based on QEMU), but this feature uses Parallels' "proprietary emulation engine" paired with Apple's built-in hypervisor. [...] Parallels on Apple Silicon can now "run existing x86_64 Windows 10, Windows 11*, Windows Server 2019/2022, and some Linux distributives with UEFI BIOS via Parallels Emulator." You can also create new Windows 10 21H2 and Windows Server 2022 virtual machines if needed.

There are some big limitations. You can only run 64-bit x86 operating systems -- sorry, FreeDOS fans -- but those 64-bit operating systems can run 32-bit applications. There's also no support for USB devices, nested virtualization (so WSL2 won't work), or the Parallels hypervisor. Performance will also be "really slow," since x86 instructions have to be translated to ARM. The company said, "Windows boot time is about 2-7 minutes, depending on your hardware. Windows operating system responsiveness is also low."

Read more of this story at Slashdot.

Hamas-bejubelaar mag aanschuiven bij Bar Laat, loopt grienend van tafel

Het was weer zo een dag bij Bar Slecht - de dag van Sophie, dus dan kijken we niet - maar er was blijkbaar OPHEF. Esther van der Most van stichting Plant een Olijfboom liep weg van tafel omdat ze in haar ogen te weinig tijd (u hoort inderdaad zelden van haar) kreeg om HUUUUUUU GENOCIDE te roepen over Gaza. U kent Plant een Olijfboom van het voortdurend bejubelen en verheerlijken van de terreurdaden van Hamas, dood & verderf zaaiende Hamas-paragliders omschrijven als 'Palestijnse parachutehelden', het organiseren van een haatmars door de oude Amsterdamse Jodenbuurt, samen optrekken met haatsmurfenclub Samidoum, enzovoorts. Esther van der Most zei over die schietende en moordende paragliders bijvoorbeeld: "De 'parachuteheld' staat voor mij symbool voor de Palestijnen, die los weten te breken." Nou, dan spoor je dus niet, en daar kwamen dan ook Kamervragen (PDF) over (weliswaar door de PVV, maar toch).

Aangezien de redactie van Bar Slecht bestaat uit allemaal precies dezelfde natuurwijnnippers, UvA-grieners en nakwakers mocht dit figuur tóch doodleuk aanschuiven aan de talkshowtafel. Kennelijk om ook te vertellen over haar schoonfamilie in Gaza (drie familieleden zijn omgekomen bij een Israëlisch bombardement, zelf noemt ze het 'vermoord'), ze zit nogal persoonlijk en emotioneel in de wedstrijd, maar daar was geen tijd voor. En toen liep ze weg. "Er was met mij iets anders besproken voordat we aan tafel kwamen en dat heb ik ook meegemaakt met Op1. Dat ik aan tafel zat en dat ik uiteindelijk veel minder tijd kreeg om te vertellen waarover ik zou komen vertellen. (...) Ik zou vertellen over mijn familie die vermoord is, daar hebben we het volgens mij niet over gehad." Ach ja. Gewoon Hamas blijven bejubelen. Dan mag je vanzelf een keertje terugkomen!

En in het kader van wederhoor planten we een olijfboom:

Ius Mentis

Internetrecht door Arnoud Engelfriet

Bitcoin-investeerder moet private sleutel inleveren van Texaanse rechter

Een vroege Bitcoin-investeerder uit Texas kreeg het bevel om zijn crypto- en andere persoonlijke sleutels en toegangscodes in zijn wallet in te leveren als onderdeel van een contactverbod. Dat las ik bij Coin Telegraph.

De man was veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf voor belastingfraude – hij had de inkoopwaarde van bitcoins te hoog opgegeven bij de belastingaangifte, zodat de winst kleiner werd en hij minder belasting hoefde te betalen. De rechtbank legde hem een nabetaling van ongeveer 1,1 miljoen dollar op.

Heel vreemd is dat niet, maar opmerkelijk is wel dat meneer “alle fysieke apparaten die gebruikt worden om zijn cryptovaluta op te slaan, te identificeren en te overleggen, samen met alle publieke sleutels, privésleutels, seed phrases of wachtwoordzinnen” moet overleggen.

Achterliggend doel is te zorgen dat er genoeg vermogen bij hem aanwezig is om die 1,1 miljoen daadwerkelijk te incasseren. Normaal zou je dat geld direct van zijn rekening halen (of de daarmee gekochte spullen fysiek meenemen), maar bij bitcoins is dat iets lastiger. Vandaar het bevel.

Het gaat hier dus niet om afgifte van sleutels bij een verdachte om bewijs te ontsleutelen. Meneer was al veroordeeld en ze weten waar het geld zit. Hij moet het geld afgeven van de rechter, maar werkt niet mee. Dat is een vrij specifieke situatie, die we volgens mij in Nederland nog niet bij de hand gehad hebben.

In Nederland kan de strafrechter je bij een veroordeling naast diverse straffen ook ‘maatregelen’ opleggen. Eentje daarvan is “ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel” (art. 77h.4(d) WvSr), oftewel het afpakken van wat je met je misdrijf hebt verkregen. Dat kan prima ook als dat voordeel verpakt zit in een bitcoin. Maar of je daarmee ook kunt bevelen dat het wachtwoord erbij gegeven wordt?

Arnoud

 

Het bericht Bitcoin-investeerder moet private sleutel inleveren van Texaanse rechter verscheen eerst op Ius Mentis.

Sargasso

Hopeloos Genuanceerd

Drempels voor het referendum

ANALYSE - Donderdag zal de Tweede Kamer het debat vervolgen over de invoering van een bindend, correctief referendum. Dat vereist een grondwetswijziging, en moet in daarom steun krijgen van tweederde van de Tweede Kamer en tweederde van de Eerste Kamer. Dat wordt spannend: die meerderheid lijkt mogelijk, maar is niet vanzelfsprekend. Een analyse van Tom van der Meer, eerder verschenen bij Stuk Rood Vlees.

Geschiedenis

Het debat over de invoering van het referendum heeft een heel lange en kronkelende geschiedenis. Er is onder partijen en zeker onder kiezers over het algemeen een meerderheid. Maar omdat de Nederlandse grondwet lastig te wijzigen is, was er bij pogingen tot nu toe een blokkerende minderheid. Over de geschiedenis van de pogingen tot invoering van het bindend correctief referendum, en de daadwerkelijke invoering en afschaffing van het niet-bindende referendum (2016-2018) heb ik met Kristof Jacobs en Charlotte Wagenaar een artikel geschreven. Die geschiedenis toont het belang van sleutelpartijen en coalitieonderhandelingen voor stappen rond de invoering en intrekking van het referendum.

Tussen 2016 en 2018 had Nederland een niet-bindend referendum, dat tweemaal werd toegepast: in 2016 een referendum over het Associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne, en in 2018 over de Wet inlichten- en veiligheidsdiensten. Politicologen hebben uitvoerig onderzoek gedaan naar die ervaringen, wat leidde tot twee publieksrapporten. Ook hebben we op StukRoodVlees en elders gerapporteerd over die onderzoeken. Zo blijkt het referendum ondanks veelgehoorde aannames níét vooral aantrekkelijk voor tegenstemmers, maar hebben voorstanders een grotere neiging om te stemmen. Zowel in 2016 als in 2018 waren zij echter met minder. Een andere studie toont dat de stemkeuze van kiezers zich gedurende de campagne steeds meer laat leiden door hun voorkeurspartij, en dat inhoudelijke argumenten steeds meer samenhangen met stemkeus. Weer een andere studie toont in hoeverre het verlies bij een referendum ook leidt tot verlies aan steun voor het instrument van het referendum zelf.

De argumenten achter het correctief referendum

In 2018 adviseerde de Staatscommissie Parlementair Stelsel – bepaald niet als eerste staatscommissie – voor invoering van een (bindend) correctief referendum. Het correctief referendum komt tegemoet aan een inherente tekortkoming in de vertegenwoordigende democratie, de zgn Ostrogorski-paradox. Volgens die paradox zullen kunstmatige meerderheden bestaan in elk vertegenwoordigend orgaan, als gevolg van de aggregatie van stemvoorkeuren. Een op dergelijke manier ontstane meerderheid kan ingaan tegen de bedoeling van het electoraat. Dat zal vooral gebeuren op bij verkiezingen secundaire thema’s, of bij thema’s die nog in het geheel niet speelden in verkiezingstijd. In coalitielanden is er nog een tweede aggregatieronde – de vorming van een regeerakkoord – die het risico op onbedoelde meerderheden nog verder vergroten. Denk aan de meerderheid die na de verkiezingen en formatie van 2017 plots in de Tweede Kamer bestond voor de dividendbelasting. Hoewel toenmalig premier Rutte ‘tot in het diepst van zijn vezels’ voelde, kwam het voorstel electoraal uit de lucht vallen.

Het probleem van onbedoelde meerderheden is niet aan de voorkant van het proces (via het kiesstelsel) op te lossen, maar wel achteraf. Daarom staat het correctief referendum niet op gespannen voet met de vertegenwoordigende democratie, maar is het juist het sluitstuk. Dit geldt ongeacht of je het model aanhangt waarin vertegenwoordigers een vrij mandaat hebben, of juist het model waarin vertegenwoordigers strikt gebonden moeten zijn.

Belangrijk om hierbij in de gaten te houden: Het bindend, door burgers geïnitieerde correctief referendum kan alleen een parlement corrigeren, maar niet opzij schuiven. Zelfs bij een nee ligt het primaat voor handeling gewoon weer bij het parlement. Dat maakt het middel fundamenteel anders dan de vaak aangehaalde dreigbeelden van referenda als in het VK (Brexit), Catalonië (onafhankelijkheid), Turkije (autocratisering) geldt dus niet voor dit Nederlandse voorstel. De referenda elders werden door opportunistische politici (topdown) geïnitieerd als bypass van reguliere tegenmachten (niet-correctief).

Er zijn ook aanvullende voordelen van het correctief referendum. Het is een middel dat het gevoerde beleid beter overeen laat komen met de publieke opinie, vooral in stelsels met meervoudige politieke tegenstellingen. Dat vergroot immers het risico van onbedoelde thema’s op niet-dominante tegenstellingen. Daarnaast is het referendum een van de weinige participatiekanalen die niet voornamelijk door academisch geschoolden maar ook door praktisch geschoolden wordt gebruikt én omarmd. Dat is belangrijk in een zogeheten ‘diplomademocratie’ waarin academisch geschoolden toch al bovenmatig aan hun trekken komen. In zijn recente academische afscheid heeft bestuurskundige Mark Bovens hierover terecht harde noten gekraakt.

Wat het referendum echter niet doet, is het vergroten van het vertrouwen van burgers in de politiek. Het ondermijnt dat vertrouwen overigens evenmin. In het algemeen is de invloed beperkt. Als er al invloed is, leidt de mogelijkheid van het referendum tot iets meer vertrouwen, maar het daadwerkelijke organiseren ervan tot iets minder vertrouwen. Netto lijken die twee kleine effecten tegen elkaar weg te vallen.

Hamvraag: Drempels

De Staatscommissie gaf aan dat het bindend, correctief (en door burgers geïnitieerde) referendum aan voorwaarden gekoppeld zou moeten zijn. Een wezenlijke drempel en draagvlak vooraf (handtekeningen), én een uitkomstdrempel achteraf voor de geldigheid. Juist die uitkomstdrempel is al 10 jaar de centrale discussie. Het niet-bindende referendum (2016-2018) had een perverse opkomstdrempel die een deel van de kiezers voor een onmogelijk dilemma stelde. In de praktijk bleek dit principiële probleem niet doorslaggevend voor de uitslag, maar het was niet minder onwenselijk.

De vorige poging tot invoering van een referendum reageerde adequaat door geen opkomstdrempel, maar een uitkomstdrempel in te voeren. Maar nu ontstond een nieuw probleem. Via een amendement werd (naar een advies van de Raad van State) een uitkomstdrempel toegevoegd die in de praktijk nauwelijks haalbaar zou zijn: onnodig en onrealistisch hoog. Die uitkomstdrempel zou van het referendum een dode letter in de grondwet hebben gemaakt. Geen van de Nederlandse referendums op nationaal niveau zou geldig zijn verklaard. En hetzelfde geldt voor het overgrote deel van referendums in andere landen. Het voorstel werd uiteindelijk weggestemd.

In het nieuwste voorstel is daarom gekozen om de nadere invulling van de drempels vooruit te schuiven naar een uitvoeringswet. Op zich is het verstandig dat de precieze hoogte van de drempels bewaard wordt voor een uitvoeringswet in plaats van de grondwet. Bovendien heeft de initiatiefnemer toegevoegd dat er twee inhoudelijke principes zijn waaraan die drempels moeten voldoen (haalbaarheid, representativiteit). Die principes geven indicaties voor onder- en bovengrenzen. Dat is belangrijk: de drempels (die pas later in de uitvoeringswet zouden worden bepaald) zijn immers bepalend voor de werking van het referendum. Te laag, en er wordt te gemakkelijk en wellicht door een selectieve groep naar het middel gegrepen. Te hoog, en instrument is een wassen neus. Ik vermoed dat de drempels en de uitvoeringswet ook deze week in de Tweede Kamer een voornaam discussiepunt zullen blijken.

Kortom, veel plezier bij het debat donderdag.

Found Photograph

Thomas Hawk posted a photo:

Found Photograph

handwritten on back of photograph, "Paul Schwartz, Joel Seirwitz, Ardyce Berkovitz, '73"

Four Seasons Punta Mita

Thomas Hawk posted a photo:

Four Seasons Punta Mita

Sparks will fly

Ian & Marg has added a photo to the pool:

Sparks will fly

Wel.nl

Minder lezen, Meer weten.

Gast loopt weg tijdens Bar Laat om te weinig spreektijd over Gaza

Tijdens een aflevering van de talkshow Bar Laat is directeur van actiegroep Plant een Olijfboom Esther van der Most weggelopen van de tafel. Volgens Van der Most kreeg ze te weinig tijd om haar verhaal te doen over de situatie in de Gazastrook.

Van der Most vertelde tijdens de aflevering onder meer over een mogelijk staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas. Toen talkshowhost Sophie Hilbrand door wilde gaan naar het volgende onderwerp onderbrak Van der Most haar. "Ik vind het heel jammer dat een groot deel van het gesprek dat we zouden hebben nu niet gevoerd werd. Er was met mij iets anders besproken voordat we aan tafel kwamen en dat heb ik ook meegemaakt met Op1. Dat ik aan tafel zat en dat ik uiteindelijk veel minder tijd kreeg om te vertellen waarover ik zou komen vertellen", aldus Van der Most. Volgens haar zouden er ook foto's getoond worden van haar familie in Gaza. "Ik zou vertellen over mijn familie die vermoord is, daar hebben we het volgens mij niet over gehad."

Hilbrand vertelde Van der Most dat er soms minder tijd is voor een onderwerp als er andere dingen in het gesprek naar voren komen. "Dat is helaas het lot van een talkshowhost", aldus Hilbrand. Volgens de presentatrice is Van der Most echter welkom om terug te komen om alsnog haar verhaal te doen.

Toen tijdens het volgende onderwerp een fragment werd getoond, besloot Van der Most om weg te lopen. "Er zijn familieleden van haar overleden in Palestina, dat is natuurlijk afschuwelijk. Ik snap ook dat dat zwaar is", zei Hilbrand daarna. Voormalig Midden-Oostencorrespondent Sander van Hoorn, die ook aanwezig was om het mogelijke staakt-het-vuren te bespreken, liep met haar mee.


Waarom het verstandig is optimistisch te zijn

BusinessWeek raadt ons aan de wereld van de zonnige kant te zien.
Mensen, ondernemers, hebben de neiging kansen veel te rooskleurig te zien als het goed gaat. De gevolgen daarvan hebben we gezien. Maar, zegt BusinessWeek, het omgekeerde klopt ook: als we eenmaal somber zijn overdrijven we alweer.
En zodoende zien we de kansen niet die nu zeker zullen komen. Iedereen zit in zijn schulp en weinigen zien de kansen die juist nu zullen komen. Dus, raadt het blad aan, kop op en grijp je kans. De beroemde econoom Joseph Schumpeter schreef in 1942 over creative destruction, dat kansen schiep voor nieuwe ondernemers. Oorlog en depressie, zei de Oostenrijkse econoom leidde tot kaalslag, maar daardoor ook tot ruimte voor opgewekte ondernemers. Zo is het nu ook.

Bron(nen): BusinessWeek


Tweakers Mixed RSS Feed

Tweakers is de grootste hardwaresite en techcommunity van Nederland.

Bitwarden 2025.1.0

Bitwarden is een crossplatform- en opensource wachtwoordbeheerdienst die persoonlijke gegevens in een versleutelde digitale kluis opslaat. Het is in de basis gratis te gebruiken en voor een klein bedrag per jaar is er toegang tot diverse extra's, zoals het kunnen opslaan van totp-codes, inloggen met een YubiKey en opslagcapaciteit voor bijlagen. Bitwarden is beschikbaar online, als desktopclient, als mobiele app en als plug-in voor diverse webbrowsers. In versie 2025.1.0 zijn de volgende veranderingen en verbeteringen doorgevoerd: Password Manager