Thomas Hawk posted a photo:

Thomas Hawk posted a photo:

peaceful-jp-scenery posted a photo:

Kasuiyurinosono
可睡ゆりの園

Summer sky and lilies.
夏空とユリ。

Fukuroi city, Shizuoka pref, Japan

STRAATSBURG (ANP) - Het Europees Parlement heeft met een ruime meerderheid ingestemd met de toetreding van Bulgarije tot de eurozone. Dit betekent dat Bulgarije op 1 januari 2026 de euro kan invoeren.

Van de 679 Europarlementariërs stemden er 531 voor en 69 tegen.

De EU-ministers van Financiën hadden medio juni al ingestemd met de toetreding van Bulgarije. De ministers zetten dinsdag in Brussel hun handtekening daarvoor.

Met Bulgarije erbij telt de eurozone 21 landen.

LONDEN (ANP/AFP/RTR) - De Franse president Emmanuel Macron is begonnen aan een staatsbezoek van drie dagen aan het Verenigd Koninkrijk. Dit is het eerste staatsbezoek van een EU-leider aan het VK sinds de Brexit en het eerste van een Franse president sinds 2008.

Macron en zijn echtgenote Brigitte arriveerden dinsdagmiddag op een militaire luchthaven in Londen. "Een belangrijk moment voor onze twee naties", liet hij kort na aankomst via X weten. De landen willen volgens hem de samenwerking verdiepen te midden van "grote uitdagingen".

Het paar werd verwelkomd door prins William en diens echtgenote Catherine. Dinsdag staat onder meer een ontmoeting en staatsbanket met koning Charles en koningin Camilla op het programma. Macron spreekt ook het Britse parlement toe.

'Krachtig signaal'

Macron heeft tijdens zijn staatsbezoek meerdere ontmoetingen met de Britse premier Keir Starmer. Ze zullen het onder meer hebben over de steun aan Oekraïne en migratie. Donderdag is er een Frans-Britse top.

De president noemt het VK in zijn bericht op X een "strategische partner, een bondgenoot, een vriend". "Onze band is langdurig, gevormd door de geschiedenis en versterkt door vertrouwen."

Macron spreekt bovendien van een belangrijk moment voor Europa. "De bereidheid die het VK heeft getoond om de banden met de Europese Unie aan te halen, is een krachtig signaal. Een signaal dat ik van harte verwelkom." De Britten zoeken onder leiding van premier Starmer, die een jaar geleden aantrad, weer toenadering tot de EU.

ARNHEM (ANP) - Majoor Marco Kroon wordt niet vervolgd omdat hij ingreep toen actievoerders wilden demonstreren tijdens een toespraak van minister Ruben Brekelmans tijdens Bevrijdingsdag in Wageningen. De zaak tegen hem wordt geseponeerd, net als die tegen vijf demonstranten, meldt het Openbaar Ministerie.

Kroon was te gast bij de herdenkingsbijeenkomst en greep in toen twee demonstranten over de hekken van het afgezette 5 Mei Plein klommen. Het OM vindt dat Kroon het ingrijpen aan de politie had moeten overlaten en dat hij te "voortvarend" heeft gehandeld. "Maar gelet op de omstandigheden is de reactie van Kroon, die als militair gewend is snel te handelen, wel voorstelbaar", aldus justitie.

DEN HAAG (ANP) - Vastgoedpartijen en woningcorporaties vertegenwoordigd in Aedes, IVBN, NEPROM, Professioneel Platform Vastgoed.nl en Vastgoed Belang roepen de overheid op het investeringsklimaat op de woningmarkt te verbeteren. Volgens de organisaties is de situatie de afgelopen tijd verslechterd, ondanks eerdere beleidsafspraken zoals de Woontop en de Nationale Prestatieafspraken.

De realisatie van 100.000 nieuwe woningen per jaar zou alleen mogelijk zijn met forse investeringen, niet alleen door corporaties maar ook door investeerders. Dat vereist een aantrekkelijk, stabiel en voorspelbaar investeringsklimaat terwijl dit, volgens de organisaties juist fors is verslechterd mede door de onzekere politieke situatie.

Corporaties waarschuwden in april al dat de investeringen in nieuwbouw dreigden stil te vallen als de huren van corporaties werden bevroren. Zover kwam het uiteindelijk niet omdat woonminister Mona Keijzer het wetsvoorstel voor huurbevriezing introk na de val van het kabinet.

De organisaties willen een vereenvoudiging en verbetering van het fiscale stelsel en versterking van de uitvoeringskracht van overheden om investeren in de Nederlandse woningmarkt weer aantrekkelijk te maken voor alle partijen. Ook roepen ze de overheid op om het belang van woningzoekenden voorop te zetten en de oplossingen voor de woningmarkt niet verder te politiseren. Daarnaast vragen zij het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening en andere betrokken ministeries om samen te werken aan een plan om het investeringsklimaat te verbeteren.

Waarom oefenen vrouwelijke borsten zo’n grote aantrekkingskracht uit, zelfs in samenlevingen waar ze openlijk zichtbaar zijn? Die vraag houdt wetenschappers, filosofen en cultuurexperts al eeuwenlang bezig. Zijn borsten sexy omdat we ze niet mogen zien? Of vinden we ze aantrekkelijk omdat ze ons biologisch iets vertellen over vruchtbaarheid en moederschap?

Een recente studie onder leiding van de Poolse onderzoeker Michal Stefanczyk werpt nieuw licht op deze discussie en dit keer komt het bewijs niet uit het Westen, maar uit de bergen van Papoea-Nieuw-Guinea. Daar leven de Dani, een inheemse groep waarbij vrouwen vroeger topless rondliepen, maar in de afgelopen decennia steeds vaker hun borsten bedekken.

De onderzoekers onderzochten 80 mannen, verdeeld in twee leeftijdsgroepen. De oudere mannen (gemiddeld 50 jaar) groeiden op in de topless tijd. De jongere generatie (gemiddeld 24) kent juist de norm van bedekking. Wat bleek? Beide groepen vonden borsten even aantrekkelijk. Zowel jong als oud gaf aan borsten opwindend te vinden, ze vaak te betrekken bij seksueel contact en visueel geprikkeld te raken door een ontbloot vrouwenlichaam.

Van nature belangrijk

Dat resultaat is verrassend. Want als seksuele opwinding bij borsten puur cultureel bepaald was – als een gevolg van ‘wat verborgen is, is spannend’ – zou je verwachten dat mannen die jarenlang blote borsten zagen, minder opgewonden raken. Maar dat is dus niet zo.

De onderzoekers concluderen dan ook: seksuele interesse in vrouwelijke borsten lijkt een biologisch verankerde eigenschap te zijn en geen gevolg van culturele onderdrukking of Westerse preutsheid. Borsten spelen dus van nature een rol in seksuele aantrekkingskracht – al zijn ze, zo geven de mannen zelf aan, niet doorslaggevend in het totaalplaatje voor partnerkeuze.

Toch betekent dit niet dat cultuur geen invloed heeft. Hoe we met blote borsten omgaan, verschilt enorm per tijd en plaats. In sommige culturen worden ze openlijk getoond, in andere zijn ze strikt bedekt – en die normen bepalen wél of je bijvoorbeeld in alle rust kunt voeden in het openbaar of meteen een discussie over ‘seksualisering’ oproept.

Bron: Psychology Today

Social

Puntje erbij voor de togadragers van het Openbaar Ministerie die vandaag bekend hebben gemaakt dat ze majoor Marco Kroon, Ridder in de Willemsorde en de Orde van de Bossche Wildplassers, niet gaan vervolgen voor het toebrengen van een schaafwondje (video, hierboven) bij een demonstrant tijdens de 5 mei viering in Wageningen. Maarrr ons OM zou ons OM niet zijn als het Ridder Marco niet toch even een standje zouden geven, want mensen die in een crisissituatie zomaar ingrijpen, dat kunnen we natuurlijk niet hebben in Nederland. "Het Openbaar Ministerie neemt nadrukkelijk afstand van het beeld dat het geoorloofd is - of zelfs een plicht - om demonstranten tijdens demonstraties fysiek te lijf te gaan, te mishandelen of hun demonstratie teniet te doen." En: "Kroon had het ingrijpen aan de aanwezige politie moeten overlaten en handelde in die zin te voortvarend." Maar! "Maar gelet op de omstandigheden is de reactie van Kroon, die als militair gewend is snel te handelen, wel voorstelbaar." En dan zijn we er nog niet. Het OM heeft namelijk voorgesteld dat de aangevers en Marco Kroon een HERSTELGESPREK aangaan. Een herstelgesprek. Zo gaan wij dus met Onze Helden om in Dit Land.

Okee dit is een beetje een gek topic, maar wij worden via mail en tags op social media nu al een week lastig gevallen over een foto op de site van de NOS. En u kent ons, als er ergens een beetje kritiek op de NOS-berichtgeving inzake Gaza te leveren is, dan schromen wij niet om luidkeels een partijtje mee te blazen. Maar nu dus even niet. 

Het gaat om de bovenste foto in dit NOS-artikel (linkje wegens copyright, red.) over de aanval van het Israëlische leger op het Gazaanse café Al-Baqa. Die zou in scène zijn gezet. Het probleem is alleen: daar hebben wij nog geen enkel overtuigend bewijs van gezien. Sterker nog: alles wijst erop dat de foto echt na de aanslag is gemaakt. De vrouw die erop te zien is, is hoogstwaarschijnlijk de Palestijnse journaliste Bayan Abu Sultan. Dat is een nogal activistisch type dat op 7 oktober onder meer deze en deze tweet plaatste.

Niet helemaal iemand die onpartijdig in de wedstrijd zit dus, en op zich best wel een reden om dingen die deze mevrouw en eventuele vrienden van haar zeggen met de nodige scepsis te behandelen. Maar goed, deze tweets bewijzen op zichzelf nog niets. Het 'bewijs' dat de foto in scène zou zijn gezet wordt dan volgens veel linktippers geleverd in twee video's waarin te zien zou zijn dat Bayan geschminkt wordt voor de foto.

SocialSocial

Het heeft er echter alle schijn van dat deze video's juist ná de foto zijn gemaakt. De eerste aanwijzing daarvoor is dat de video's allebei oorspronkelijk geplaatst lijken te zijn door mensen die juist wilden laten zien dat Bayan na de aanval nog in leven was. De eerste video vonden we hier op Instagram terug bij de Palestijnse journalist Hassan Salem, met als bijschrift "Journalist Bayan Abu Sultan was injured after the Al-Baqa Cafe on the Gaza beach was targeted." De tweede video is hier geplaatst door cameraman Mohemmed Abusalama met als commentaar: "Praise be to God for the safety of my sister Bayan after the targeting of Al-Baqa Café west of Gaza City. Bayan is safe and well -thank you to everyone who inquired about her condition."

Het kán natuurlijk dat deze twee collega's en vermoedelijke medestanders van Bayan Abu Sultan per ongeluk video's hebben gepost waarin ze wordt opgemaakt om voor een foto te poseren, maar het is wel een beetje vreemd. Als het allemaal een duivels spel van propaganda is, waaro zou je je bedrog dan zo open en bloot met de wereld delen? En is het niet veel waarschijnlijker dat de video's zijn opgenomen nadat Bayan door hulpverleners is opgevangen, en dat we zien dat ze haar gezicht inspecteert, en later vooral opgelucht is dat ze niet zwaarder is getroffen door de aanval?

Bovendien valt er nog iets op aan de tweede video: Bayan heeft daar namelijk pleisters op haar ellebogen. Op de foto boven het NOS-artikel zijn haar ellebogen niet te zien, maar als je naar de site waar de NOS de foto vandaan heeft (foto 15380261l) gaat, zie je dat haar armen wel in beeld zijn en dat ze geen pleisters op heeft. Het zou natuurlijk kunnen dat ze helemaal vol bloed is geschminkt en dat ze toevallig een paar pleisters op haar elleboog had die later zijn verwijderd. Dat is niet onmogelijk. Maar noemt u ons maar naïef, wij geloven toch dat het een stuk waarschijnlijker is dat ze die pleisters is later kreeg opgeplakt en dat de video dus van na de foto is. De stelling dat Bayan speciaal voor de foto op de NOS is geschminkt beoordelen wij dan ook als onwaarschijnlijk.
UPDATE: Hier ook uitgebreide factcheck

Doneer hier

Houd ons scherp

I'm now at the level of:
It did something cause I get a different SHA. Where it's unclear if the action failed or succeeded, but it did run at least.
docker; i have opinions

Live Aid at 40: When Rock 'n' Roll Took on the World A three part documentary looking back at the Live Aid, 40 (!?) years on.

History has been... somewhat mixed in its assessment of Live Aid but, as a useful Guardian review notes "there's no debating what an extraordinary phenomenon it was." "Episode one... is all about the smaller but still massive cultural moment that resulted from Geldof's initial impulse to raise funds for Ethiopia: Do They Know It's Christmas?, a single by the hastily assembled supergroup Band Aid." Subsequent episodes deal, somewhat more critically, with the accusation that Geldof became a "white saviour" figure, with the practical measures involved in actually allocating the money raised and with the self-interest of at least some of the participants.

In this sense, the post-1990 monetary-policy regime contributed to global stability by ensuring that central banks remained focused on putting their own house in order. But can the cooperative model of global monetary policy survive in an age of geopolitical fragmentation? Will central banks remain independent and maintain their commitment to price stability above all? The answers will depend on the frameworks adopted to govern the interplay between fiscal and monetary policy in an increasingly conflictual world. from The Twilight of Bretton Woods by Giancarlo Corsetti [Project Syndicate; ungated]

Spokesman Dmitry Peskov said Vladimir Putin had been “immediately informed” of Roman Starovoit’s death but declined to comment further.

Police investigators said more than 30 foreign citizens were deported or charged with administrative offenses following the raids.

peaceful-jp-scenery has added a photo to the pool:

Kasuiyurinosono
可睡ゆりの園

Summer sky and lilies.
夏空とユリ。

Fukuroi city, Shizuoka pref, Japan

Pierre Gasly drove a superb race in the mixed conditions at Silverstone, coming home sixth to score his best finish of the season. The Frenchman did not put a foot wrong come rain or shine, mixing it with the top teams and even picked off Lance Stroll on the final lap to make the result that bit sweeter.

Iedereen die ongedocumenteerde vreemdelingen helpt, wordt strafbaar. Dat druist in tegen de basisprincipes van onze samenleving, stelt Carolus Grütters.

After nine years, most recently at Fastly and before that at Glitch (and Fog Creek), I am very soon (finally!) going to be taking some time off from working to catch my breath and clear my mind and focus on the new Mario Kart. And, you know, spend time my family and friends and all that good stuff.

If you've read these kinds of posts before, generally this is where people talk about how they're going to rest and recharge, and I'll certainly be doing some of that. But I wanted to use the opportunity to connect with my community and ask an important question: How can I be of service? What's the most important work to focus on next?

Over the years, I've been lucky enough to get to work with some of the most talented people at the highest levels in the worlds of technology, policy and governance, and media and entertainment and culture. I'm particularly obsessed with how these systems interact, and these days, with the breakdowns that have happened between these ecosystems, it feels like there's a huge opportunity in building new, positive systems to replace what's been broken.

What's out there

In my tech career, things have changed immensely. People seem to have forgotten to check whether the tech they’re talking about can actually do what people are saying it's designed to do. They’ve confused a financier who cuts checks to arms dealers with a technologist who actually invents new things. They’ve overlooked the innovation that’s happening on open platforms, in open communities, in human-scale spaces or in non-extractive models.

As a creator and a person who loves media and culture, I see huge potential in writers and coders and artists and musicians and video makers seizing even more of the power of owning their own work, and connecting directly with their own communities. It’s easy to imagine newer models evolving, of the power balance shifting again, and entire new platforms and industries arising from a generation of fans who’ve grown up fighting for the artists they care about.

In the world of policy and power, we’ve seen a collapse of the hard laws and soft norms that were holding everything together — in no small part due to tech tycoons working to dismantle social infrastructure and civil society. No one knows if America will recover from an authoritarian push that’s already got troops marching in the streets, but I know the power lies with the people. I have seen these battles fought and won, in our own history, in my own communities. And am galvanized to be part of helping to organize whatever is next, to shift power to those who would use it to protect and uplift others.

Every meaningful thing I’ve done in my career has been in community with all of the smart and generous people who I’m fortunate to have around me. I expect the same will be true again. I'd love to hear from friends, and those whom I haven't met yet, about what problems need to be solved.

The next thing to make

Is it building new tech that focuses on the areas the current industry is missing? Empowering creators in ways that today’s platforms too often overlook? Figuring out how we navigate the world of policy and power when the authoritarian impulse is dismantling civic infrastructure all around us?

Many folks have said I should get back to writing more (or to revive my old podcast!) or maybe get my ideas out there in a more accessible format. I’ve deeply enjoyed getting to focus on governance and accountability at the board level for the organizations that I serve. And then there’s always the purpose and joy that comes from building community.

I’m genuinely open to whatever is next in a way that I haven’t felt since possibly the start of my career. And I’m looking forward to connecting or reconnecting with all of you to hear your advice, requests, hopes or wild-eyed suggestions about some interesting things we could conspire on in the future.

So, I’m taking requests. I’ll be recharging for a while, and then back more motivated than ever. And when I’m back, what work will we do?

I don't think I've ever felt more tension in the room during a live performance than when I was standing five feet in front of Sly Stone, in a room that felt like a powder keg ready to blow. And I don't think I've ever seen a room feel greater relief than watching him tear into "Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin)" and feeling the frustration, anger, and resentment of everyone around him melt away from the sheer force of the joy and pure undeniable propulsive funk of that song. There's no wonder why it's one of my favorite songs of all time. And there's no better example of the power of Sly's gift.

There aren't many of us who are still young enough to have our hearing who can tell a story about seeing Sly Stone perform live; I'm lucky to be one of those few, despite the fact that I saw Sly play well into the era when he was notorious for showing up late and flaking out early. Just that evening, he'd shuffled off stage mid-set at an earlier performance, leaving a disgruntled crowd warning us not to expect too much from the show we were about to see.

By the time I'd parked in front of the stage, I got to watch the band come out and start vamping on their first song, drawing out the instrumentals and very obviously looking around to see if Sly was going to come out to join them. They began singing parts of the set without him, visibly frustrated and unsure whether he’d show up at all. The tension built over an almost-unbearable 15 minutes — and that was after the show had started almost 90 minutes late. By the second song of the set, those of us up front could see Sly just offstage waiting in the wings, bowed over in a way that suggested he was probably a little too frail, a little too... something to put on a show that night.

They stretched out the first two songs as long as they could, and it was easily the angriest, most anxious on-stage presence I've ever seen at a live show. It felt like the band was ready to go over and kill Sly if he didn't come out immediately. They began "If You Want Me To Stay", one of my favorites in the entire Family Stone catalog. And Sly stepped out.

After a few hesitant notes, he was instantly in full voice. It was like a switch had been flipped on. They moved into "Thank You", and Sly nailed every note. I locked eyes with him during the song — I was close enough to be able to see his eyes through his shades thanks to the bright stage lights — and he looked as alive, as thankful as a man half his age. the reports from that night capture the energy.

Thankful and Thoughtful

"Thank You" is a song that's somewhat central to my entire understanding of popular music. Being born well after the song was released, my entry point to the track was its sampling in Janet Jackson's "Rhythm Nation". That song's evolution from anthem into a bittersweet reference point for Janet's own complex reckoning with the legacy of its message felt like a perfect reflection of Sly's own legacy.

In the year @JanetJackson finally will take her overdue place in the @rockhall an interesting perspective and good read from @anildash after the #RhythmNation #JanetJackson #JimmyJam #TerryLewis https://t.co/eU5OpzQGGK

— Jimmy Jam (@flytetymejam) January 3, 2019

As I got to talk about with Jimmy Jam (who's casual overhearing of "Thank You" at a restaurant prompted its inclusion in "Rhythm Nation") recently, Sly was both that person who could tell everyone to "Dance to the Music" and that person who could answer Marvin's plaintive question of "What's Goin' On?" with the simple, and accurate, statement that "There's A Riot Goin' On". And "Riot" is an album that ends by revisiting this very song, this time with a churning groove that swaps the high-energy funk for deep, rumbling blues. Just as Janet answered "Rhythm Nation" with "Shoulda Known Better", and Sly answered Marvin, here Sly answers himself by thanking Africa.

But in every case, this is the thing Sly did — transforming the energy around him into its mirror, showing us how closely the best of us lives adjacent to the worst of us. So much of the narrative in the decades since his greatest triumphs in popular culture have framed Sly as having been "consumed by his demons" or other such clichés. This is why I was so grateful that I got to watch a few brilliant folks fight and sweat for years to bring together Sly Lives! and not just do justice to the power and impact of Sly's legacy, but to have done so while he was hear to see it.

Because what Sly could always do, with his music, and with his mere presence, was what he did that night when I watched him on stage. He took every bit of the anger and resentment and uncertainty in that room, even the frustration from his own family members standing beside him on that stage, and channeled the simmering tension that had been threatening to boil over.

And Sly instantly turned that flash point into something transcendent. Something lasting. Then he said thank you.

In Time

I can't measure the impact that Sly has had the way I see the world. I can't even count just the number of Sly songs that I had the good fortune to hear Prince play live. The very first thing I ever wrote for this blog, towards the end of the last century, was about seeing a Prince aftershow — with half of the Family Stone in the band, and how I got to meet the horn players backstage after the show. Most of my life has happened since that night, and yet I still remember feeling like a door had opened to something new. Maybe it had.

It's hard to explain what Sly Stone was in a contemporary context. We have witnessed the ascendence and current dominance of a decades-long effort to dismantle the vision of racial and gender harmony that Sly invented and advanced in popular culture. But they only fought back against because he kicked that door open almost single-handedly. It's impossible to explain to today's world that there wasn't music made with drum machines on the radio before Sly. But we all dance to a soundtrack descended from his beats. He said to dance to the music, and we do. For all his flaws and foibles, this was a brave man. He changed things. There is a riot going on. Every single one of the greatest artists of the decades since simply could not have done what they did if Sly had not done what he had done. Que sera, sera.

And that man was funky.