En zo gaat het dus. Man, conservatieve opiniemaker, publieke intellectueel, vader van twee, gaat op tournee door Amerika om in debat te gaan met andersdenkenden. Is namelijk zijn favoriete bezigheid: tegenstand bieden aan tegenstanders. In woord, niet in daad; conservatieve opiniemaker is een beschaafd mens. Vertrekt van huis, op naar Utah, nota bene naar een universiteitscampus, waar de uitwisseling van ideeën gemeengoed is, of zou moeten zijn of in ieder geval lang was. Neemt plaats op een podium in een leuk tentje waar voor de gelegenheid 'Prove me wrong' op gedrukt staat, de premisse van zijn tournee. Zo gezegd, zo gedaan. Hij neemt plaats, denkt hardop, debatteert, redeneert. Of hij wint, zullen we nooit weten, want voor hij zijn argument af kan maken, schiet iemand hem in zijn nek. En zo gaat het dus. Man, conservatieve opiniemaker, publieke intellectueel, vader van twee, is dood. Hij werd 31.

(Hier reflectie, nieuwsupdates gaan hier verder)

Kirk, in z'n element

Social

MHKBB posted a photo:

Camera: Hasselblad X2D
Lens: Hasselblad XCD 38V

SergioQ79 - Osanpo Photographer - posted a photo:

Due yatai uno accanto all’altro, due mondi paralleli che animano la notte di Fukuoka. Forse in concorrenza, forse in equilibrio, ma entrambi con i loro clienti fedeli. Una scena che racconta la vera essenza della città: semplice, conviviale, autentica.

福岡の夜を照らす、並んで立つ二つの屋台。競い合っているのか、それとも調和しているのか。どちらにも常連客が集まり、この街の本当の姿—素朴で、賑やかで、そして本物—がここにある。

Two yatai standing side by side, like parallel worlds lighting up the night in Fukuoka. Maybe in competition, maybe in balance, but each with its loyal customers. A scene that captures the true essence of the city: simple, convivial, authentic.

Thomas Hawk posted a photo:

NEW YORK (ANP) - Oracle is woensdag flink meer waard geworden op de aandelenbeurs in New York. Het Amerikaanse softwareconcern kwam met sterke omzetverwachtingen voor de komende maanden waarover beleggers verrast waren. Door de koerssprong passeerde Oracle-topman Larry Ellison, wiens vermogen voor een groot deel vastzit in het bedrijf, gedurende de handelssessie Elon Musk als rijkste man ter wereld.

Het aandeel steeg 36 procent. De cloudtak van Oracle liet in het afgelopen kwartaal een spectaculaire groei zien, gedreven door miljardencontracten die Oracle wist binnen te halen. Daarnaast verviervoudigde het orderboek bijna. Dat voedde het optimisme bij beleggers over de groei van investeringen in kunstmatige intelligentie (AI). Naast Oracle waren ook chipproducenten als Nvidia (plus 3,8 procent) en AMD (plus 2,4 procent) gewild.

Later op de dag meldde The Wall Street Journal nog dat OpenAI een contract met Oracle heeft ondertekend. Voor 300 miljard dollar zou het bedrijf achter chatbot ChatGPT rekenkracht inkopen van Oracle voor een periode van vijf jaar. De deal zou een van de grootste cloudcontracten ooit zijn, volgens WSJ.

De algehele stemming op Wall Street was verder wisselend. De Dow-Jonesindex sloot 0,5 procent lager op 45.490,92 punten. De brede S&P 500 steeg 0,3 procent tot 6532,04 punten en techgraadmeter Nasdaq eindigde vrijwel vlak op 21.886,06 punten.

De drie belangrijkste beursgraadmeters sloten dinsdag op nieuwe recordniveaus, gedreven door de verwachting dat de Amerikaanse centrale bank volgende week start met renteverlagingen om de grootste economie ter wereld te ondersteunen. Beleggers kijken daarvoor ook naar nieuwe Amerikaanse inflatiecijfers die donderdag worden gepubliceerd.

Het Zweedse betaalbedrijf Klarna maakte een koerssprong van 14,6 procent bij zijn beursdebuut op Wall Street. De onderneming zou al eerder naar de beurs hebben gewild. Maar onrust op de financiële markten door handelsspanningen leidde ertoe dat Klarna die stap uitstelde, meldden meerdere media in april op basis van ingewijden.

ARLINGTON (ANP) - Boeing heeft woensdag een voorlopig akkoord gesloten met stakende werknemers van de defensietak van de vliegtuigbouwer. Dat heeft vakbond IAM bekendgemaakt op socialmediaplatform X. Het gaat om een overeenkomst voor de duur van vijf jaar waarin onder meer loonsverhogingen zijn afgesproken.

De ongeveer 3200 IAM-leden hadden sinds 4 augustus het werk neergelegd in de Amerikaanse staten Missouri en Illinois. De Boeing-werknemers bouwen onder meer gevechtsvliegtuigen zoals de F-15 en raketsystemen. "Hun werk speelt een cruciale rol bij het waarborgen van de nationale veiligheid en het ondersteunen van defensieoperaties van de VS en bondgenoten", stelt de vakbond.

IAM-leden hebben tot vrijdag de tijd om te stemmen over het voorlopige akkoord.

Bij Boeing wordt vaker gestaakt. Vorig jaar legde een staking van tienduizenden Boeing-werknemers in Amerikaanse fabrieken de productie van enkele modellen ongeveer twee maanden stil.

alternative_right shares a report from Phys.org: Some people are simply mosquito magnets while others emerge relatively unscathed. But why is this so? One explanation, according to scientists from the Netherlands, is beer. To find out why the blood-sucking critters prefer some people over others, a research team led by Felix Hol of Radboud University Nijmegen took thousands of female Anopheles mosquitoes to Lowlands, an annual music festival held in the Netherlands.

Researchers set up a pop-up lab in connected shipping containers in 2023, and around 500 volunteers took part. First, they filled out a questionnaire about their hygiene, diet and behavior at the festival. Then, to see how attractive they are to mosquitoes, they placed their arm into a custom-designed cage filled with the pesky insects. The cage had tiny holes so the mosquitoes could smell the person's arm but couldn't bite them. A video camera recorded how many insects landed on a volunteer's arm compared to a sugar feeder on the other side of the cage. By comparing the video footage and questionnaire answers, researchers saw some clear results emerge.

Participants who drank beer were 1.35 times more attractive to mosquitoes than those who didn't. The tiny vampires were also more likely to target people who had slept with someone the previous night. The study also revealed that recent showering and sunscreen make people less attractive to the buzzing menace. "We found that mosquitoes are drawn to those who avoid sunscreen, drink beer, and share their bed," the researchers wrote in a paper uploaded to the bioRxiv preprint server. "They simply have a taste for the hedonists among us."

Read more of this story at Slashdot.

A U.S. congressional hearing today on Unidentified Anomalous Phenomena (UAPs) featured testimony from military veterans and witnesses describing encounters with mysterious craft, including glowing red squares, tic-tac-shaped objects emerging from the ocean, and videos of missiles striking unidentified orbs. While NASA maintains there's no evidence of extraterrestrial life, lawmakers stressed the need for transparency, whistleblower protections, and further investigation.

There were four witnesses at today's hearing:
Jeffrey Nuccetelli: U.S. Air Force veteran and self-described UAP witness who investigated the reported "red square" sighting above Vandenberg Air Force Base.
George Knapp: Award-winning journalist and chief reporter at KLAS-TV, known for his decades of UFO coverage and multiple Peabody Awards.
Alexandro Wiggins: Navy veteran of 23 years who reported witnessing a "Tic Tac" UAP aboard the USS Jackson in 2023 and noted his father's work at Area 51.
Dylan Borland: Air Force veteran and UAP witness with little public information or media exposure available.

"The public senses that it's real and the people in authority dismiss them," said Knapp, arguing that the public can handle the truth. One of the clips he showed lawmakers was of a drone operator tracking a glowing orb off the coast of Yemen before a missile struck the object. "That's a Hellfire missile smacking into that UFO and just bouncing right off," he said. "What the hell is that?" Knapp said the clip is not unique, claiming multiple video servers with similar UAP footage are being kept from Congress. Borland testified: "This craft interfered with my telephone, did not have any sound and the material it was made of appeared fluid or dynamic."

Read more of this story at Slashdot.

Dozens of polar scientists have warned that geoengineering schemes to manipulate the Arctic and Antarctic are dangerous, impractical, and risk distracting from the urgent need to cut fossil fuel emissions. The BBC reports: These polar "geoengineering" techniques aim to cool the planet in unconventional ways, such as artificially thickening sea-ice or releasing tiny, reflective particles into the atmosphere. They have gained attention as potential future tools to combat global warming, alongside cutting carbon emissions. But more than 40 researchers say they could bring "severe environmental damage" and urged countries to simply focus on reaching net zero, the only established way to limit global warming.

The scientists behind the new assessment, published in the journal Frontiers in Science, reviewed the evidence for five of the most widely discussed polar geoengineering ideas. All fail to meet basic criteria for their feasibility and potential environmental risks, they say. One such suggestion is releasing tiny, reflective particles called aerosols high into the atmosphere to cool the planet. This often attracts attention among online conspiracy theorists, who falsely claim that condensation trails in the sky -- water vapour created from aircraft jet engines -- is evidence of sinister large-scale geoengineering today. But many scientists have more legitimate concerns, including disruption to weather patterns around the world.

With those potential knock-on effects, that also raises the question of who decides to use it -- especially in the Arctic and Antarctic, where governance is not straightforward. If a country were to deploy geoengineering against the wishes of others, it could "increase geopolitical tensions in polar regions," according to Dr Valerie Masson-Delmotte, senior scientist at the Universite Paris Saclay in France. Another fear is that while some of the ideas may be theoretically possible, the enormous costs and time to scale-up mean they are extremely unlikely to make a difference, according to the review. [...]

A more fundamental concern is that these types of projects could create the illusion of an alternative to cutting humanity's emissions of planet-warming gases. "If they are promoted... then they are a distraction because to some people they will be a solution to the climate crisis that doesn't require decarbonising," said Prof Siegert. "Of course that would not be true and that's why we think they can be potentially damaging." Even supporters of geoengineering research agree that it is, at best, a supplement to net zero, not a substitution.

Read more of this story at Slashdot.

An anonymous reader shares a report: The Darwin Awards are being extended to include examples of misadventures involving overzealous applications of AI. Nominations are open for the 2025 AI Darwin Awards and the list of contenders is growing, fueled by a tech world weary of AI and evangelists eager to shove it somewhere inappropriate.

There's the Taco Bell drive-thru incident, where the chain catastrophically overestimated AI's ability to understand customer orders. Or the Replit moment, where a spot of vibe coding nuked a production database, despite instructions from the user not to fiddle with code without permission. Then there's the woeful security surrounding an AI chatbot used to screen applicants at McDonald's, where feeding in a password of 123456 gave access to the details of 64 million job applicants.

Read more of this story at Slashdot.

Charleston's planned $1.3 billion sea wall will protect the city's historic downtown peninsula while leaving lower-income neighborhoods like Rosemont exposed to rising waters. The eight-mile barrier, with Charleston contributing $455 million, excludes historically Black communities already experiencing regular flooding.

Meanwhile, developers have received approval for thousands of new homes in flood-prone areas, including Long Savannah's 4,500 units and Cainhoy's 9,000-home development on filled wetlands. Charleston's sea level rose 13 inches over the past century and faces another four-foot rise by 2100. Climate Central projects 8,000 residents and 4,700 homes will face annual flooding risk by 2050. The Bridge Pointe neighborhood already underwent FEMA buyouts after successive floods, while coastal South Carolina zip codes report among the nation's highest insurance non-renewal rates.

Read more of this story at Slashdot.

Abandomnet issues, David Palumbo

The white heat of cold water, Sholto Blissett

Black and blue, David Van Der Leeuw

As hip as you want to be, Chris Steele-Perkins (RIP)

In Museum Folkwang opende deze week de tentoonstelling LISTEN TO THE ECHO, een overzicht van werk van kunstenaar William Kentridge die dit jaar 70 jaar wordt. Ik zie een preview van de tentoonstelling die nog in de laatste fase van installatie was.

Folkwang’s curator Tobias Burg maakte in samenwerking met de kunstenaar zelf een selectie van 162 werken: prints, tekeningen, wandkleden, sculpturen, films en film-installaties. De definitieve selectie werd gemaakt rekening houdend met de mogelijkheden van de ruimte in het museum en in nauwe samenwerking met Kentridge’s vaste scenograaf, de Brusselse Sabine Theunissen, die een fantastische job deed. Esthetisch en ook in materiaalkeuze (de maquette staat aan het einde van de tentoonstelling). Het hele proces van de eerste gesprekken tot deze openingsweek duurde 5 jaar. Kentridge, curator Burg en scenograaf Teunissen staan ons te woord, leiden rond, doen interviews en zijn vooral ook druk met de finesse en laatste installatie instructies.

De tentoonstelling begint met niet eerder in musea vertoonde prints uit de studio van Kentridge uit de periode 1974 – 1990, met promotioneel drukwerk voor theatervoorstellingen, waar hij zelf ook in een andere rol bij betrokken was bijvoorbeeld als schrijver, dat hij maakte in zijn studententijd . En autonoom printwerk uit het begin van zijn carrière.

Gemaakt in een periode van 50 jaar, maar inhoudelijk een langere geschiedenis bestrijkend, reflecteert Kentridge eerst verhalend en allegorisch, altijd ironisch, en soms sarcastisch op morele imperfectie; geweld en het effect daarvan op de mensheid. Het (b)lijkt een eeuwig voortdurend rimpeleffect door tijd en ruimte.

Kentridge maakt daarvoor in zijn carriere niet alleen gebruik van verschillende media (tekenen, print, textiel, animatie, sculpturen) maar ook disciplines (naast beeldende kunst ook film en podiumkunsten), en dit laatste (interdisciplinair werken) benoemt hij als geïnspireerd door Dada. Hij geeft aan dat hij in zijn praktijk in de afgelopen 50 jaar in zijn werk reflecteert op politieke, sociale en persoonlijke vragen en terugkerende universele filosofische thema’s en die altijd een verbinding hebben met zijn eigen persoonlijke geschiedenis, ervaringen en context.

Wie is Kentridge en wat is zijn persoonlijke geschiedenis?

William Kentridge werd op 28 april 1955 geboren in Johannesburg tijdens de hoogtijdagen van Apartheid: de na WO1 vormgegeven en in 1948 ook wettelijke verankerde systematische constructie ontworpen om ongelijkheid en onderwerping te bestendigen in Zuid Afrika. Beide ouders waren prominente invloedrijke activistische advocaten. Vader Sir Sydney Kentridge (Johannesburg,1922-) werkte aan de verdediging van anti-apartheid activisten beschuldigd van hoogverraad, onder wie Nelson Mandela, en was betrokken bij de rechtszaken rond het Sharpville bloedbad en de dood van Steve Biko. Felicia Geffen / Lady Kentridge (Johannesburg,1930 – London, 2015) was naast het verdedigen van anti apartheid activisten mede oprichter (1979) van de mensenrechten NGO, Legal Resources Centre, die meer recent de mijnbouw industrie in Zuid Afrika voor de rechter daagde. Zij bleef ook toen het echtpaar zich in de jaren 80 in Engeland vestigde (de kunstenaar bleef in Zuid Afrika) actief als advocaat in Zuid Afrika. Felicia’s moeder, Irene Antoinette Newmark getrouwd Geffen (Kaapstad, 1897-1987) geboren in Kaapstad werd in 1923 toegelaten dot de balie en was de eerste vrouwelijke advocaat in Zuid Afrika, maar ze stopte met werken door het moederschap. Ze publiceerde wel nog in 1928 ‘The Laws of South Africa affecting Women and Children’ In 1930 werd het stemrecht voor (witte) vrouwen ingevoerd. NB voor duiding: nadat in 1992 na het afschaffen van Apartheid het algemeen kiesrecht werd ingevoerd vonden in 1994 vonden de eerste niet raciale parlementsverkiezingen plaats.

Kentridge is een 3e generatie Zuid Afrikaan. Zijn overgrootouders (aan beide kanten) migreerden in de periode van feodale onrust in Europa in de economische migratiegolf ‘geïnfecteerd’ door de Witwatersrand Goudkoorts (1886 – 1914) van uiteindelijk 40.000 joodse migranten. Velen hadden wortels in het voormalig Russische Tsarenrijk (de Baltische staten) en migreerden naar het door de mijnbouw ontstane en explosief groeiende Johannesburg (een tijdje ook wel Jewburg genoemd) en Kaapstad.

Mijnbouw is wat Folkwang benoemd als een belangrijke reden om een tentoonstelling met Kentridge te maken gezien de logische verbinding tussen Zuid Afrika (Kentridge) en de mijnbouw in het Rurhgebied (Folkwang). Er is in de tentoonstelling dan ook ruim aandacht voor ‘Drawings for Projection series (1991 – 2020)’, een serie van elf stop motion animatie films. De spil in het werk is de geschiedenis van Johannesburg als mijnbouwstad (goud en diamenten). De belangrijkste en terugkerende karakters in de geanimeerde films zijn mijn- en vastgoed eigenaar Soho Eckstein, zijn tegenstander Felix Teitlebaum, en de door beide heren begeerde Mrs. Eckstein.

Animatiefilms worden meestal gemaakt door een hele serie tekeningen die ieder ‘een frame’ vertegenwoordigen: en samen door ze snel achter elkaar te vertonen ‘zie’ je de scene. Kentrdige maakt een scene met maar 1 steenkool tekening die hij steeds een klein beetje veranderd door te gommen, en die verandering dan weer fotografeert na een foto bepaalt hij dan wat de verandering moet worden om uiteindelijk de scene in beweging te worden die hij wil. Hij gomt en verplaatst bv een vogel in de lucht en door de foto’s dan in serie te laten zien, zie je de vogel dan dus vliegen. Op de steenkool tekeningen, waarvan er een enorm aantal te zien is in Folkwang kan je vage resten van het gegomde en verplaatste zien. In de schemerige ruimte, zijn vier van de elf films geïnstalleerd met de kenmerkende Kentridge omgekeerde metalen kegels ‘megafoons’ door de ruimte heen als luidsprekers. De steenkooltekeningen hangen aan de muren bedekt met donkerbruin kurk, de lijsten van de werken (tekeningen en films) en bankjes zijn van onbewerkt hout en vloerkleden van sisal. De schemer en de structuur van het kurk geeft onmiddellijk de associatie met een mijn en ook het gebruikte materiaal de verbinding met ‘natuurlijke grondstoffen’ waar het koloniale machten uiteindelijk om te doen was.

Ook te zien de serie ‘Colonial Landscapes (1995)’ gebaseerd op publicatie uit de 19e eeuw waar Europese ‘ontdekkingsreizigers’ over hun ervaringen vertellen met illustraties van o.a. Victoria Watervallen (Mosi-oa-Tunya) in de Zambezi rivier (de natuurlijke grens tussen Zambia en Zimbabwe), en andere rivieren. In de exact nagetekende tekeningen van de foto’s plaatste Kentridge meet objecten of markeringen om zichtbaar te maken hoe de geschiedenis en documentatie laat zien dat wat men ‘ontdekte’ in Afrika, inclusief de vaak adembenemende natuur, altijd bekeken werd door een berekende lens van koloniale exploitatie en verdienmodellen.

Werd in de eeuwen van de Europees koloniale overheersing aan land en natuur, ook in Afrika, een hoge waarde toegekend, de oorspronkelijke bevolkingen ook hier op het Afrikaans continent werd bezien als van geen waarde. De aanwezige bevolking werd van haar menselijkheid gestript, gekwalificeerd, gedocumenteerd als te gebruiken vervangbaar object. In ‘KABOOM! (2017-2018)’ worden de anderhalf miljoen dragers, zwarte mannen, vrouwen en kinderen uit heel Afrika gebruikt door de verschillende Europese koloniale overheersers in WO1 herdacht. In Folkwang een eenvoudige versie van dit werk dat oorspronkelijk gemaakt werd voor de opera ‘The Head & the Load’, in Nederland in 2018 te zien in Holland Festival. KABOOM! Is een geprojecteerde collage van een processie met dragers van gasmaskers, kanonnen, vliegtuigen en schepen, historische documenten, tekeningen, en teksten van o.a. denkers Tristan Tzara (weer die Dada verbinding) en Franz Fanon (ik ga aan natuurlijk de link met het Caribisch gebied, al gaat die tot mijn teleurstelling op mijn vraag voor Kentridge niet verder dan de tegenwoordig erkende en in de canon opgenomen anti koloniale denkers zoals dus Fanon).

Fanon zien we ook weer terug in de film installatie ‘To Cross One More Sea (2024)’ geïnspireerd op een historische migratie naar onbekende toekomst. In 1941 verliet het cargoschip de Paul-Lemerle met 350 opvarenden, in het bezit van de juiste reisdocumenten, zoals o.a. surrealisten Wilfredo Lam en Andre Breton en zijn gezin, vanuit Marseille naar Martinique. Kentridge wilde meer overstijgend na kunnen denken over de vraag: “In hoeverre is het mogelijk, om actie te ondernemen tegen politieke onrechtvaardigheid, toen en nu.” . Hij voegde daarvoor extra passagiers in het werk toe zoals Fanon (die later het Franse (Vichy) regime op Martinique beschreef als “authentieke racisten” en in 1943 zelf juist vluchtte van Martinique naar Dominica), en de in 1939 uit Frankrijk op Martinique teruggekeerde Suzanne en Aimé Césaire (die in 1941 het literaire tijdschrift Tropiques oprichtten en gedurende de oorlogsjaren uitgaven in Martinique o.a. om de filosofie van Negritude onder de aandacht te brengen en waar ook Breton voor schreef). Maar soms heb je zo je eigen wellicht onbedoelde persoonlijke toegang tot een werk, en werd ik zelf vooral ontroerd door de prachtige krachtige cameo van, de onlangs overleden, choreografe Dada Masilo, in silhouet, en pointe, gewapend met geweer (zie foto boven alleen niet en pointe).

Migratie is ook terug te zien in de vele wandkleden van de ‘Porter serie (2001-2007)’. Je ziet migranten in historische 19e eeuwse Europese landkaarten terug in de verschillende donkerbruine silhouetten in beweging. Lopend met spullen op hun rug of in een boot zoals te zien op ‘Carte Hypsometrique de L’Empire Russe’ (op foto links). Kentridge zo krijgen we te horen maakte de indrukwekkende werken door de silhouetten uit zwart papier te scheuren die hij als een collage op de historische landkaarten plakte. Deze sjablonen werden in een werkplaats in Johannesburg handmatig omgezet in wandtapijten op grote weefgetouwen.

Migratie is een terugkerende thema niet alleen in het werk maar ook de persoonlijke geschiedenis van Kentridge. Overgrootvader aan vaders kant, Rabbijn Wolf(e) Kantrovitch (1860-1918) en gezin allen geboren in ‘L’Empire Russe’ verhuisden eerst naar Engeland en vanuit daar naar Zuid Afrika. De Rabbijns zoon, ‘Opa Morris’ Kentridge (1881 – 1964), voltooide eerst zijn rechtenstudies in Engeland en Schotland en volgde daarna zijn vader naar Zuid Afrika. Opa Morris vestigde zich in Johannesburg en ging in de politiek, als Volksraadlid van het witte minderheids parlement in Zuid Afrika (incl. Zuid West Afrika nu Namibië in 1915 verovert op de Duitsers). Toen hij in 1958 pensioneerde was hij op dat moment nog het enige parlementslid die in 1910 ook in het eerste parlement van ‘de Unie’ (De Kaapkolonie, Natalkolonie, Transvaalkolonie en Oranjerivierkolonie) had gezeten. Daarnaast was hij als leider van de Afrikaanse Zionistische Federatie de spreekbuis van de joodse gemeenschap en zowel in Zuid Afrika als in Europa een invloedrijke voorvechter voor de realisatie van een Joods thuisland in Palestina. In 1959 werden zijn memoires: ‘I recall’ gepubliceerd.

De eerste genocide (een volkerenmoord van ca. 100.000 mannen, vrouwen en kinderen) in de twintigste eeuw werd gepleegd door de Duitsers in 1904 in het huidige Namibië, voorheen Duits Zuid West Africa, tegen de Herero (75%) en Nama (55%) bevolkingen. (BBC documentaire (2005): https://www.youtube.com/watch?v=BZ3Et8NdYxc).
Schedels van Herero en Nama slachtoffers werden naar Duitsland gestuurd, waar raciale antropologen ze bestudeerden als onderdeel van de pogingen om een theorie over de superioriteit van Europeanen te rechtvaardigen. Vanaf 2011 werden de eerste schedels door Duitsland geretourneerd aan Namibië in bewaring bij het Nationaal Museum tot besloten wordt waar ze begraven worden.

‘Black Box / Chambre Noire (2005)’ aangekocht in de collectie van het Louisiana in Denemarken gaat over deze eerste genocide in de 20e eeuw, en de theorie van raciale hiërarchie. Het is voor het eerst dat het museum het prachtige fascinerende mechanische miniatuur theater in bruikleen geeft. Het wordt speciaal door de curator voor ons aangesloten, de komende maanden zijn een unieke kans voor publiek om dit werk te zien. Mis deze kans niet!

Genocide lijkt voor veel mensen iets wat erg is maar niet zo vaak voorkomt. Dat valt vies tegen getuige een inventarisatie in de twinigste eeuw door wetenschapper Rummel (voor de geinteresseerden: https://archive.org/details/rummel-r.-j.-death-by-government-1994). En terwijl je dit artikel leest is er niet een maar meerdere genocides gaande over de hele wereld: in Azië: Myanmar (Rohingya), China (Oeigoren), Afrika: Soedan (Darfur), Ethiopië (Tigray), Midden Oosten: Gaza (Israëlische kolonisatie en invasie) en Europa: Oekraïne (Russische invasie). Nadat het Zuid Afrika parlement deccenia geleden door de Afrikaanse Zionistische Federatie o.l.v. Opa Morris overtuigd werd van het belang van een Joodse Staat in Palestina en zich daar (samen met vele andere landen) jarenlang hard voor maakte, is het nu vele decennia later Zuid Afrika dat Israël in december 2023 formeel aanklaagde bij de internationale rechtbank voor genocide op de bevolking in dat zelfde Palestina (voor de status daarvan: https://www.icj-cij.org/case/192).

In ‘Sybil (2019)’ reflecteert Kentridge door op morele imperfectie, ambivalentie, lot en toeval, door de relatie met (het geloof in) de voorzienigheid te onderzoeken.

In de Grieks-Romeinse oudheid waren sibillen vrouwelijke orakels die voor hun grot het lot bezongen en hun profetie op eikenbladeren schreven, deze voorspellingen vervlogen in de wind. Zowel in het hellenistische Jodendom als christendom werden Sibillen beschouwd als de heidense equivalenten van Israëls profeten. Het moge duidelijke zijn ook hier weer tijden veranderen: anno 2025 komen de voorspellingen van digitale orakels.

De tentoonstelling sluit af met ‘Self Portrait as a Coffee-Pot (2024)’ een serie van negen films waar geen tijd meer was om ze te zien, gelukkig had ik het werk al deels gezien in Venetië toen ik daar vorig jaar aan het werk was op het Filmfestival. Coffee-Pot geeft een kijkje in zijn maakproces in de studio, waar Kentridge regelmatig met zichzelf in discussie gaat.

Als mens hebben we uiteindelijk beperkt invloed op tijd en gebeurtenissen. Betrokken zijn, en blijven, impliceert ook het omarmen van (soms grote) twijfel en (morele) imperfectie. Over een langere tijdspanne blijken onze gedachten en gedragingen soms met elkaar in tegenspraak. In het beste geval erken je dat gewoon blijf je open en verwelkom je voortschrijdend inzicht.

Kentridge werk heeft een over de jaren heen bewezen ethische draagwijdte. Voor hen die (gaan) luisteren, weerkaatsen de echo’s van exploitatie, feodalisme, kolonisatie, imperialisme, apartheid, transnationaal corporate kapitalisme, en wat daar onlosmakelijk aan verbonden is racisme, discriminatie, onderdrukking, migratie, geweld, en genocide, door de geschiedenis heen tot aan de dag van vandaag in een constante loop tegen de muren van de 11 zalen in Folkwang.

Of we nu het werk van Kentridge bekijken of het nieuws volgen je ontkomt niet aan de ambivalentie van de mensheid met geweld, en ons ieder medeplichtigheid. Zij het klein of groot geweld, door de geschiedenis heen zien we medeplegers en medeplichtigen worden slachtoffers worden medeplegers en medeplichtigen worden slachtoffers worden medeplegers en medeplichtigen… Wat we niet zien is een definitieve doorbraak, dat het ophoud, het (b)lijkt zich te verschuilen en te verplaatsen zoals ik aan het begin van dit artikel al schreef een eeuwig voortdurend rimpeleffect door tijd en ruimte.

Maar toch…

De Franse schrijver Rabbijn Delphone Horvilleur schreef in 2019 in haar essay Bespiegelingen over het vraagstuk van antisemitisme: ‘Je moet de stemmen van wat we hebben geërfd en hebben geleden in het verleden nooit het zwijgen opleggen, maar we moeten ze niet in ons laten doorpraten, alsof zij het allemaal voor het zeggen hebben’. In mei 2025 sprak de Rabbijn zich vervolgens publiekelijk uit tegen het geweld: “Gaza/Israël: Heb (waarlijk) je naaste lief, zwijg niet langer”, en “Ik spreek uit liefde voor het land waar ik zielsveel van houd, maar ook uit verdriet om te zien hoe Israël op een dwaalspoor wordt gebracht in een politieke ramp en moreel failliet, en ook uit het lijden dat de bevolking van Gaza nu moet ondergaan.” Als resultaat wordt ze door sommigen gezien als een verrader en door anderen niet geloofd en vele dood bedreigingen volgden.

Maar toch…

Het laatste woord aan Kentridge (interview met Kate Guadagnino, NY Times 9 Juni, 2025): “Ik denk dat mijn ervaring in Zuid-Afrika is dat men een optimistische en pessimistische kijk bij elkaar moet houden, en geen van beide is op zichzelf juist. Ik denk echter wel dat er een moment van emancipatorische hoop moet zijn om het werk voort te zetten voordat ieder van ons vooruit kan. Het is anders te deprimerend om te verdwalen in een neoliberale wereld van objecten en transacties. Er is ook een apart ding, namelijk het optimisme van de activiteit (van het maken), je kunt optimisme niet vermijden in de activiteit om iets te doen in plaats van niet, omdat het een verlangen impliceert om een stempel te drukken, om iets achter te laten dat van jou is, maar meer dan jij. Het is misschien misplaatst optimisme,

Maar toch…”

LISTEN TO THE ECHO
William Kentridge 1974 – 2025
Curator: Tobias Burg, assistent: Louise Charlotte Schmidt,
Tentoonstelling architectuur en scenografie: Sabine Theunissen (Squatelier, Brussel), assistent: Julie Vandendael

NOG TE ZIEN T/M 18 JANUARI, 2026
Museum Folkwang
Museumsplatz1, 45128 Essen, Duitsland
W: www.museum-folkwang.de
E: info@museum-folkwang.essen.de
T: +49 201 884 54 44
Toegangstijden: 10.00 – 18.00 (do. en vr. tot 20.00), maandag dicht
Toegangsprijs: 14 euro

CATALOGUS
Listen to the Echo – William Kentridge
272 pagina’s, 245 illustraties
Steidl Verlag, ISBN 978-3-96999-475-7 (engelstalige editie)
Prijs: 38 euro

ROUTEBESCHRIJVING
Museum Folkwang is 15 minuten lopen vanaf Essen Hauptbahnhof (volg de bordjes), een taxi kost ca. 12 euro.

De treinreis (ICE) Amsterdam Centraal – Essen heeft (minimaal) 1 overstap in Duisberg en duurt 2,5 uur (vergelijkbaar met naar Groningen of Maastricht) een 2e klasse retour kost (minimaal) 45 euro (2e klasse volle prijs Groningen retour is 62,40 euro).

Kate Peytavin is een 20-jarige influencer uit Louisiana met bijna 1 miljoen volgers op Tik Tok. Ook een manier om een muziekcarrière op te bouwen, moet je maar denken.

Kojiro_Musashi has added a photo to the pool:

Give this a double-click so you know, a hiker posing/jumping at the height of 2696meters in elevation).
Taken outside Hut Karamatsu. Takes only about 20-30mins to summit from here. An easy hike-up, no problem, if you are physically-fit. A big dent on the ridge is on another league, though.

SergioQ79 - Osanpo Photographer - has added a photo to the pool:

Due yatai uno accanto all’altro, due mondi paralleli che animano la notte di Fukuoka. Forse in concorrenza, forse in equilibrio, ma entrambi con i loro clienti fedeli. Una scena che racconta la vera essenza della città: semplice, conviviale, autentica.

福岡の夜を照らす、並んで立つ二つの屋台。競い合っているのか、それとも調和しているのか。どちらにも常連客が集まり、この街の本当の姿—素朴で、賑やかで、そして本物—がここにある。

Two yatai standing side by side, like parallel worlds lighting up the night in Fukuoka. Maybe in competition, maybe in balance, but each with its loyal customers. A scene that captures the true essence of the city: simple, convivial, authentic.

Geese