Ineens bleek een gebouw uit meer dan rechte hoeken te kunnen bestaan, bewees Frank Gehry. De gisteren overleden architect zette steden op de kaart met zijn gebouwen, maar kon ook razend en tierend maquettes in stukken slaan.
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/12/06132329/061225CUL_2026193551_.jpg)
Bewoners maakten zich al langer zorgen over de brandveiligheid in de zeven Hongkongse woontorens die vorige week afbrandden, waardoor zeker 159 doden vielen. Maar kritiek leveren kan gevaarlijk zijn. „Toen ik zag hoe het vuur tekeerging brak mijn hart. Ik wilde zo graag die mensen redden.”
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/12/05172533/061225BUI_2025616502_1.jpg)
Volgens de politie zijn er vaak problemen bij illegale drinkplekken. In de afgelopen maanden werden bijna twaalfduizend van dit soort plekken opgerold.
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/12/06134340/061225VER_2026206001_.jpg)
De discussie over Funcaps, een site die ‘afgeleiden’ van populaire drugs en slaapmiddelen verkocht, wordt nu gevoerd alsof de webshop het probleem zelf was. Alsof één clubje opportunisten een soort farmaceutisch kwaad introduceerde dat uit het niets tientallen levens kostte. Dat verhaal werkt blijkbaar prima, want dan kun je een boosdoener aanwijzen, het OM laten binnenvallen en vervolgens doen alsof daarmee een hoop ellende is opgelost. Maar Funcaps is geen oorzaak. Funcaps is een symptoom. De manifestatie van een beleid dat liever alles verbiedt dan iets begrijpt.
Wat je ziet in de markt voor nieuwe psychoactieve stoffen is een simpel mechanisme. Als de overheid alles verbiedt wat populair is, verschuift de vraag vanzelf naar stoffen die nog niet op de lijst staan. Net iets anders, net iets onbekender, net iets gevaarlijker. Een chemisch kat-en-muisspel waarbij de consument telkens verder van wat veilig is wordt losgeweekt. Niet omdat mensen per se op zoek zijn naar hardcore middelen, maar omdat het beleid ze daarheen duwt.
Zodra een middel wordt verboden, verdwijnt niet het gebruik maar de kwaliteit en de controle. Veiligheid wordt een toevalligheid. In die schaduwzone floreren webshops zoals Funcaps. Niet omdat de wereld vol roekeloze gebruikers zit, maar omdat beleid weigert te erkennen dat vraag een constante is. Als je alles onder de Opiumwet schuift, creëer je vanzelf een markt die zich eronderuit graven moet. En wat daaruit komt is zelden milder of veiliger.
Het tragische is dat precies de middelen die wel te reguleren zouden zijn, door het verbodsregime worden geduwd richting steeds schadelijker varianten. MDMA is uit den treure onderzocht en vrij veilig, 2-MMC is dat niet. Mensen stappen niet vrijwillig over van een bekend kalmeringsmiddel of drug naar een obscure analoog met onduidelijke dosering. Ze doen dat omdat de bekende varianten verdwenen zijn, of alleen nog te krijgen zijn via routes die nog onvoorspelbaarder zijn dan de middelen zelf. Funcaps werd populair doordat de alternatieven systematisch waren afgesloten. De webshop vulde de gaten die het beleid zelf had gegraven.
Het ironische is dat beleidsmakers vervolgens wijzen naar die schadelijke middelen als bewijs dat streng reguleren nodig is. De logica wordt omgedraaid: omdat de middelen zo gevaarlijk zijn, moet alles verboden blijven. Terwijl de gevaarlijkheid juist is ontstaan door dat verbod. Als je wil dat mensen minder risico lopen, dan moet je het aanbod minder riskant maken. Niet door het kapot te slaan, maar door het te reguleren. Door ervoor te zorgen dat er informatie, kwaliteitscontrole en toezicht bestaat. Door te accepteren dat gebruik niet ophoudt als je je ogen sluit. Zolang dat niet gebeurt, zullen Funcaps-achtige webshops blijven opduiken. Niet onder die naam, en niet met dezelfde stoffen, maar altijd in dezelfde gaten die gebrekkige wetgeving achterlaat.
Funcaps is een symptoom. Een waarschuwing, geen vijand. Wie de oorzaak zoekt, moet niet kijken naar de gebruiker of de leverancier, maar naar het beleid dat telkens schadelijkere middelen produceert door de veilige varianten te verbannen. Pas dan kan de cyclus doorbroken worden.
Lees meer berichten op Sargasso
Zit je zwetend aan de kerstdis bij je oma, zat je met klamme handjes te wachten op je date of trok je een sprintje naar de bus, dan ben je wellicht best wel bezweet geraakt. Zelf kun je dat moeilijk ruiken, omdat moeder natuur ervoor heeft gezorgd dat je immuun bent voor je eigen geur. Gelukkig is er toch een manier om erachter te komen of je stinkt. "De receptoren in je neus schakelen zichzelf uit als ze lange tijd aan dezelfde geur worden blootgesteld," vertelt Patrick Allan aan Lifehacker. "Je neus wordt gevoelloos voor je eigen stank, een beschermmechanisme zodat je er niet gek van wordt." Allan raadt aan om een kop koffie te nemen om je eigen lichaamsgeur weer te kunnen ruiken. "Koffie heeft een sterke geurcomponent die de neusreceptoren een korte pauze geeft van wat ze de hele dag hebben geroken. Ruik even aan een kop koffie, en je neus is opnieuw gereset om een andere geur waar te nemen."
Waarom ontstaat lichaamsgeur?
Zweet zelf stinkt niet. De onaangename geur ontstaat wanneer bacteriën op de huid het zweet afbreken. Ons lichaam heeft twee soorten zweetklieren: eccriene en apocriene klieren. De eccriene klieren zitten over het hele lichaam verspreid en produceren voornamelijk water en zout. Dit zweet is grotendeels geurloos. De apocriene klieren daarentegen bevinden zich vooral in de oksels en lies en produceren een meer olieachtig zweet dat rijk is aan eiwitten en vetten. Wanneer bacteriën dit zweet afbreken, ontstaan er stoffen zoals boterzuur die voor de typische zweetgeur zorgen.
Interessant is dat niet iedereen even sterk ruikt. De bacteriesamenstelling op de huid verschilt per persoon en bepaalt mede hoe sterk je zweet ruikt. Mensen met een sterke lichaamsgeur hebben vaak meer specifieke geurproducerende bacteriën op hun huid. Ook hormonale veranderingen, zoals tijdens de puberteit of menopauze, kunnen de activiteit van de zweetklieren beïnvloeden.
Wat kun je ertegen doen?
Goede hygiëne is de basis. Door je dagelijks goed te wassen krijgen bacteriën minder kans om zweet af te breken. Schone, bij voorkeur katoenen kleding helpt ook, omdat katoen ademend is en vocht beter opneemt dan synthetische stoffen. Strakke kleding en synthetische materialen kunnen juist de luchtstroom beperken en zweetophoping bevorderen, waardoor de geur versterkt kan worden.
Ook je voeding kan een rol spelen. Voedingsmiddelen zoals knoflook, ui, kerrie en bepaalde kruiden bevatten vluchtige geurstoffen die via het zweet kunnen worden uitgewasemd. Alcohol, caffeïne en zeer gekruid eten kunnen lichaamsgeur ook beïnvloeden. Daarnaast kan stress ervoor zorgen dat de apocriene zweetklieren actiever worden, wat resulteert in een sterkere geur.
Deodorant of antiperspirant?
Veel mensen denken dat deodorant en antiperspirant hetzelfde zijn, maar dat is niet zo. Een deodorant bestrijdt de geur door bacteriën aan te pakken met antibacteriële ingrediënten en maskeert resterende geuren met parfum. Een deodorant voorkomt echter niet het zweten zelf.
Een antiperspirant daarentegen werkt anders. Het bevat aluminiumzouten die tijdelijk de openingen van de zweetklieren vernauwen, waardoor er minder zweet op het huidoppervlak komt. Hierdoor blijven de oksels droger en wordt de geur ook verminderd, simpelweg omdat er minder zweet is voor bacteriën om af te breken. Voor mensen die last hebben van natte oksels en zweetvlekken is een antiperspirant daarom effectiever dan een gewone deodorant.
Bron(nen): HLN
VUGHT (ANP) - De PI Vught is van plan aangifte te doen, nadat vrijdag op een afdeling van het Penitentiair Psychiatrisch Centrum (PPC) drie medewerkers werden gegijzeld door een gedetineerde. Dit meldt de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) zaterdag.
De gedetineerde is vrijdag aangehouden. Een van de drie medewerkers kon volgens de DJI tussentijds in veiligheid worden gebracht, de andere twee volgden later. Hen is nazorg geboden en het gaat "naar omstandigheden goed met ze".
De gedetineerde zou volgens meerdere media Corné H. zijn. Hij werd een jaar geleden veroordeeld tot negen maanden cel en tbs voor het urenlang vasthouden van mensen in een café in Ede. De straf viel lager uit dan de eis, omdat de rechters wilden dat de man zo snel mogelijk aan zijn tbs-behandeling kon beginnen. Uit gesprekken met een psycholoog en psychiater bleek dat de actie van de man een schreeuw om hulp was. Klaarblijkelijk was er nog geen plek in de tbs-kliniek voor de man beschikbaar.
BANDA ATJEH (ANP/AFP) - Het dodental door het noodweer op het Indonesische eiland Sumatra is opgelopen tot boven de 900. Er worden nog steeds honderden mensen vermist.
Zware regenval tijdens het moessonseizoen en twee tropische cyclonen hebben zware overstromingen en aardverschuivingen veroorzaakt in Sri Lanka, Indonesië, Thailand, Vietnam en Maleisië. Daarbij zijn tot dusver 1790 doden gevallen. De Indonesische rampendienst meldt nu 908 doden op Sumatra en 410 vermisten.
Op het Indonesische eiland, waar cycloon Senyar overheen raasde, zijn complete dorpen verwoest en is ook veel infrastructuur weggespoeld. Volgens de gouverneur van de provincie Atjeh op Sumatra, Muzakir Manaf, dreigt nu hongersnood op het eiland. "Mensen gaan niet dood van de overstromingen, maar van de honger", verklaarde hij. Van delen van de regio Atjeh-Tamiang is niets meer over, aldus de gouverneur. "Veel dorpen en districten zijn alleen nog maar namen."
f.flibotte has added a photo to the pool:
An expansive aerial view of Kyoto, Japan, showcasing the Katsura River flowing through verdant banks, bordered by a road with traffic, and a sprawling cityscape of residential and apartment buildings.
Thomas Hawk posted a photo:
Lewis Hamilton brought out the red flags during third and final practice at the Abu Dhabi Grand Prix after a spin saw his Ferrari end up in the barriers at the Yas Marina Circuit.
George Russell stormed to the top of the timesheets in the final practice session for the Abu Dhabi Grand Prix, marginally leading Lando Norris and Max Verstappen ahead of an all-important Qualifying hour.