Thomas Hawk posted a photo:
Je bent in je late twintig of begin dertig. Een voor een kondigen je vrienden hun zwangerschappen aan. De gesprekken bij het afspreken gaan niet meer over carrière, reizen of uitgaan, maar over slaaptraining, kinderopvang en de beste buggy. T erwijl je blij voor hen bent, voel je tegelijkertijd een steek: waar blijf jij in dit verhaal? Je bent niet de enige die deze gemengde emoties ervaart. Dit zogenaamde 'dertigersdilemma' treft steeds meer mensen in een vriendenkring die zich in verschillende levensfases bevindt.
Het is geen verbeelding dat vriendschappen veranderen wanneer kinderen in beeld komen. Natuurlijk doen ze dat. Als je net ouders bent geworden draait alles om de baby. De vrienden komen op zijn best op de tweede plaats. Of op de derde, als je vrienden hun werk belangrijk vinden. Of op de vierde als ze familiebanden koesteren. Hoogleraar sociologie Matthijs Kalmijn van de Universiteit van Amsterdam deed hier uitgebreid onderzoek naar. Hij interviewde 7.799 personen over een periode van twaalf jaar en ontdekte een opvallend patroon: vooral vrouwen maken ingrijpende veranderingen in hun vriendschappen door wanneer ze moeder worden.
De verklaring ligt in wat onderzoekers 'faseproblematiek' noemen: we hebben de neiging om contacten te onderhouden met mensen in dezelfde levensfase. Jonge gezinnen verhuizen vaak naar wijken met andere jonge gezinnen, en de buurvrouw met een baby kan al snel de plek innemen van een kinderloze vriend. Dit is niet per se bewust of kwaadwillig – het is menselijke psychologie. We zoeken verbinding met mensen die ons leven en onze uitdagingen begrijpen.
Wanneer vrienden ouders worden, verandert hun hele leven fundamenteel. Vanaf de geboorte zijn ouders vrijwel continu 'aan de beurt'. Elk moeilijkheidje is uiteindelijk voor hen, om nog maar te zwijgen over de organisatie die het gezinsleven met zich meebrengt. Voor kinderloze vrienden kan het saai zijn dat hun vriend al om half één naar huis gaat op een feestje – als ze het feestje überhaupt halen. De begrippen 'gebroken nacht' en 'moeheid' krijgen een heel andere betekenis.
Maar ook de kinderloze vriend bevindt zich in lastig vaarwater. Het initiatief om elkaar te bezoeken wordt vaker van de kinderloze kant verwacht. Die heeft immers 'tijd zat'. Vervolgens moet je al die kinderverhalen aanhoren, terwijl je eigen verhaal blijkbaar minder opwindend is. Je mist de avondjes uit en lange ononderbroken gesprekken.
Voor velen wordt het nog complexer wanneer er ook een eigen kinderwens speelt. Waar je het eerder vooral jammer vond dat het lastiger was om met vrienden af te spreken, kan het inmiddels ook erg confronterend zijn geworden. De gesprekken over peuterpubertijd, schoolkeuzes en eerste stapjes kunnen pijnlijk aanvoelen als je zelf nog wacht op die positieve zwangerschapstest.
Soms komen daar ook ondoordachte opmerkingen bij van vriendinnen: "Wacht maar tot jij moeder wordt" of "Als je moeder bent, dán pas weet je wat moe zijn is". Hoewel meestal niet kwaad bedoeld, kunnen zulke uitspraken diep snijden.
Erken dat het oké is om je zo te voelen
Je hoeft niet altijd op één lijn te lopen met de mensen om je heen. Je leven mag even 'in between' zijn, dat zegt niets over of je achterloopt of iets mist. Dit gevoel is normaal en heel herkenbaar. Soms helpt het al om die gedachten niet te veroordelen, maar gewoon te erkennen: "Ja, dit voelt even eenzaam. En dat is oké".
Zowel ouders als kinderloze vrienden vullen vaak dingen in voor de ander. Vrienden zonder kinderen denken dat je als moeder geen tijd hebt. Moeders denken dat hun kinderloze vriendinnen geen zin hebben in een kinderverjaardag. Stop daarmee. Vraag gewoon. Of zeg eerlijk dat je nu even geen ruimte hebt, maar wel later. Een simpele "Zullen we eind volgende maand iets plannen?" en dat dan ook echt doen, is goud waard. kekmama
Psycholoog Steven Pont benadrukt het belang van het ABC van vriendschap: Acceptatie, Begrip en Communicatie. Als die drie elementen op orde zijn, maakt het niet zo veel uit of je vrienden ook kinderen hebben of niet.
Vriendschap draait om verbinding, en dat lukt alleen als je moeite doet om in elkaars leefwereld te blijven staan. Als kinderloze vriend mag je best, netjes, aangeven dat je ook een leven hebt waar aandacht voor mag zijn. Tegelijkertijd: die kinderen zijn ontzettend belangrijk voor je vriendinnen. Een beetje interesse tonen is ook wel zo netjes. Het gaat om geven en nemen.
Spontane avondjes uit en eindeloos natafelen zijn misschien minder vanzelfsprekend, maar anders betekent niet slechter. Korte koffiedates tijdens het wandelen, samen boodschappen doen of gewoon bellen terwijl je het avondeten roert – het telt allemaal. Plan ook bewust momenten in zonder kinderen erbij. Vriendschappen kunnen juist verrijkt worden door deze bewuste aandacht.
Uit onderzoek van Kalmijn blijkt dat vooral kinderen van nul tot vier jaar een groot effect hebben op de vriendschappen van hun moeder. Daarna neemt de druk op de vriendschap af. Nog even volhouden dus – de intensieve babyfase is tijdelijk.
Dit betekent niet dat je je huidige vriendschappen moet opgeven, maar het kan helpen om ook nieuwe verbindingen aan te gaan met mensen die nu wél in dezelfde fase zitten. Dat kan via een hobby, vrijwilligerswerk, een boekclub of online communities. Vriendschappen veranderen en dat is niet per se verlies. Soms betekent het dat er ruimte komt voor nieuwe mensen die beter bij jouw huidige leven passen.
Voor ouders:
Voor kinderloze vrienden:
Only use case I care about is: scrub thru video; select a series of rectangles and start/end times; run ffmpeg with a series of "delogo" filters.
Auto-detection or anything "AI" is an explicit non-goal.
Web search for this topic has been utterly poisoned by grifters.
blue_chaos _photo has added a photo to the pool:
Read more of this story at Slashdot.
Read more of this story at Slashdot.
Read more of this story at Slashdot.
The post This Week’s “Choose Your Own Prompt” Challenge appeared first on Digital Photography School. It was authored by Sime.
This week we’re keeping the creative momentum going with another “Choose Your Own Prompt” format — five fresh ideas for you to explore, shoot, and interpret however you like. Pick the one that sparks something, stick with it for the week, and share your results with the community. No rules, just inspiration.

Find a natural frame in your environment — a doorway, window, tree branches, arches, fences or anything that surrounds your subject. It’s a simple way to add depth and guide the viewer’s eye.
Instead of one dominating colour, look for two colours that play off each other. Complementary (blue/orange), bold contrasts (red/green), or subtle pairings (teal/green). Let colour relationships tell the story.
Capture calm. Early morning stillness, someone reading, soft window light, empty spaces, a pet resting. Focus on mood and subtlety rather than action.
Photograph the same subject twice — once in harsh, directional light and once in soft, diffused light. Notice how shadows, detail and emotion shift with the change in lighting.
Hunt for curves, spirals, zig-zags or wavy lines. Roads, rivers, staircases, shadows, architecture or everyday objects. Use these shapes to lead the viewer through the frame.
You can share your photograph below (Has to be new, not one from your archives!) or you can join / visit our Facebook group and share it there. (You can find that group here)
The post This Week’s “Choose Your Own Prompt” Challenge appeared first on Digital Photography School. It was authored by Sime.
Mark Sansom has added a photo to the pool:
The first cranes at Station Pier were installed in the 1930s, following a major redevelopment of the former Railway Peir.
In the late 1940s another upgrade of port facilities, together with the general shortage of labour, prompted the Melbourne Harbour Trust to adopt more efficient cargo handling.
Wharf cranes enabled cargo to be unloaded from ships and transferred to rail wagons which travelled along railway tracks on the pier.