In the autumn, abundant leaves fall from deciduous trees, leaving traces of a season’s job well done. Simultaneously everywhere and yet tiny symbols of the fragility of our forest ecosystems, these delicate specimens spend all summer photosynthesizing and making sure their trees get the nutrients they need. Once their job is done, Susanna Bauer’s beautiful and intimate pieces begin.
Known for her lacy leaves meticulously stitched with cotton thread, Bauer transforms magnolia, gingko, oak, and other varieties of leaves into elegant, tiny textile pieces. Whether filling a precisely cut circular void, joining pointy edges, or merging multiple leaves together, the materials converge in a study of strength and vulnerability.

If you’re in southwest England, see new works currently on view in Rock Paper Scissors at CLOSE Gallery, a group exhibition featuring work by a total of a dozen artists, some of whom Colossal readers may also recognize, like Kate MccGwire and Hew Locke. The exhibition continues through January 17 in Hatch Beauchamp, Somerset. Find more on Bauer’s website and Instagram.








Do stories and artists like this matter to you? Become a Colossal Member today and support independent arts publishing for as little as $7 per month. The article Meticulously Stitched Leaves Transform into Tender Sculptures by Susanna Bauer appeared first on Colossal.
Mini-, toy- en ‘teacup’-hondjes zijn populair op sociale media, maar deskundigen waarschuwen dat extreem klein fokken het welzijn van deze dieren ernstig schaadt en tot een reeks gezondheidsproblemen leidt.
Dierenartsen zien bij minihondjes opvallend vaak neurologische klachten door een te kleine schedel, wat kan leiden tot chronische hoofdpijn en aandoeningen als Chiari-malformatie en syringomyelie die vaak alleen via MRI zichtbaar worden. Volgens Utrecht University brengen extreem kleine maten extra risico’s mee op open fontanellen, loszittende knieschijven en tandproblemen door een te kleine kaak.
Bij dwergkezen (pomeranians) onder 2,5 kilo worden “nagenoeg altijd afwijkingen” gevonden, aldus universitair hoofddocent veterinaire neurologie Paul Mandigers, die onderzoek deed naar risicofactoren bij dit ras. Dier & Recht signaleert bovendien dat “de trend is om steeds kleiner te fokken”, met teacup-varianten die zelfs in een theekop zouden passen, en pleit ervoor om geen honden onder de 3 kilo te kopen en liever boven 5 kilo te zoeken.
Dierenwelzijnsorganisaties en dierenartsen roepen op tot meer bewustzijn en duidelijke regels om doorfok op extreem kleine maten te ontmoedigen. Geïnteresseerden doen er verstandig aan kritisch te zijn op advertenties voor ‘teacup’-puppy’s, goed te informeren naar gezondheidschecks (bijv. MRI bij risicorassen) en adoptie of een hond met een volwassen gewicht van minimaal enkele kilo’s te overwegen.
DEN HAAG (ANP) - De minister van Sociale Zaken had de afgelopen jaren te weinig toezicht op de problemen die de uitvoeringsorganisatie UWV had met de WIA. Dat schrijft de Algemene Rekenkamer in een rapport. Volgens de Rekenkamer was het UWV vooral bezig met het wegwerken van achterstanden en was er te weinig aandacht voor hoe de uitkeringen van arbeidsongeschikten werden vastgesteld. Daardoor kregen tienduizenden mensen te veel of te weinig geld.
Hier had de minister te weinig oog voor. "Het toezicht van de minister heeft te beperkte diepgang en scherpte", meldt de Rekenkamer. Ook werd het ministerie niet altijd volledig geïnformeerd, bijvoorbeeld over "de concretisering en duiding van risico's". Volgens de Rekenkamer ontbrak het daarvoor aan vertrouwen tussen het UWV en het ministerie, vooral in "spannende situaties onder hoge politieke druk".
De Rekenkamer vindt dat het systeem waarmee de hoogte van de uitkering wordt vastgesteld veel eenvoudiger moet. Daardoor zou het makkelijker zijn om de juiste hoogte van de uitkering te controleren.
De probleemgemeenschap rouwt na de vermoedelijke dood van probleemwolf Bram. Bram, beter bekend als wolf GW3237m, werd in koelen bloede vermoord door jagers. Probleemliefhebbers verzamelen zich op de Utrechtse Heuvelrug om de wolf te herdenken en stil te staan bij hun favoriete problemen die hij heeft veroorzaakt de afgelopen tijd.
Het verlies van Bram hakt er bij veel probleemliefhebbers flink in. “Hij had nog zoveel meer problemen kunnen veroorzaken”, rouwt hangjongere Melvin (17). “Ik weet nog goed dat Bram een schaap aanviel, wat een problematische tijden waren dat. Schitterend.” Ook andere zogenoemde ‘problematico’s’ staan stil bij de dood van Bram. “Hij heeft nog een keer een kind omver gebeukt”, zegt Melissa (25) terwijl ze een hijs van haar vape neemt. “Hij was knettergek, joh. Wel mooi. Echt een icoon voor de hele gemeenschap.” Ze worden vergezeld door een oude man op een opgevoerde scootmobiel, die een roos achterlaat en daarna op de grond spuugt. Alle probleemliefhebbers zijn van plan om om acht uur een minuut lang te huilen bij volle maan om Bram te herdenken.
Probleemwolf Bram (? – 2025) laat een flinke maatschappelijke discussie na.
&
[Noot van de redactie: aanstaande zondag 7 december De Aanschouw Veiling in Het Wilde weten.]
Kunstenaars maken in hun carrière voortdurend werk, maar niet alles wordt verkocht of zelfs maar gezien. Wat doen kunstenaars met dit werk? Ik herinner me een studiobezoek met Sanford Biggers in zijn kelder atelier, waar ik ‘kringloop werken’ zag.
Ik schreef destijds: ‘His reference to hip hop culture can be observed through his use of objects and materials like spray-paint applied to his recent quilts and more abstract paper works. He patches, uses samples, and as he told me during the visit, he sometimes revisits works, expands, takes a part or re-cycles, after it comes back from an exhibit. We also hear and see it in his performance pieces; the references in the videos; as well as the collaborations with DJ’s. Lately insiders might have recognized the more subtle reference in the title of his ongoing exhibit ‘3 dollars and 6 dimes’ (from an Erykah Badu song) in Miami.”
Maar hij gaf destijds als beginnend kunstenaar is materiaal kostbaar en daarnaast is het voor hem ook een manier waar hij als kunstenaar wat controle houd op welke werken ‘op de markt’ komen, en er niet een door hem ‘afgekeurd werk’ later toch ineens in de markt verschijnt.
Werken die terugkomen van tentoonstellingen, niet verkopen of die niemand zelfs ooit gezien heeft… wat doe je ermee?
Kunstenaars zelf zitten vaak met de handen in het haar want er wordt hard gewerkt, de urgentie moet op doek, gefotografeerd, gefilmd, in steen of hout gebeiteld, gekleid en gebakken, vertaald naar installatie, assemblages, etc. Opslag is duur en moeilijk vindbaar, wat doe je met werk wat niet verkoopt of in tentoonstellingen zit en in ieder geval geen ruimte neemt in je studio?
En wat na het overlijden van kunstenaars. Je leest regelmatig hoe kinderen en/of kleinkinderen die helemaal niet in het kunstveld zitten ineens een schuur vol werk van hun (groot)ouders erven en geen idee hebben wat ze er mee moeten, of er vanaf komen. Is het wat waard of niet? Waar moet het dan heen? Wat kan weg wat moet je bewaren?
20 jaar geleden besloot een groep kunstenaars iets te doen met de werken die niemand zelfs ooit heeft gezien. Enter Dead Darlings een veiling waar kunstenaars die werken aanbieden aan kunstliefhebbers die weinig tot geen budget hebben kunnen bieden op een werk zonder enige tentoonstellingsgeschiedenis, met beginbedragen als 5 of 25 euro.
Dit jaar het 20-jarig jubileum waar 84 kunstenaars werk gaven die nu twee weken lang te zien zijn in W139 in Amsterdam. Op zaterdag 13 december zullen ze geveild worden. Ik ging vast voor jullie kijken, hier een voorproefje, er zit wellicht wat bij voor je wat de moeite waard is om op te bieden op de 13e?!
w139.nl/event/dead-darlings-xx-in-it-together-2
OVER DEAD DARLINGS:
Dead Darlings begon in 2005 als een subversieve, anonieme kunstveiling in Amsterdam. Sindsdien is het uitgegroeid tot een internationaal platform met als missie het onderzoeken van de vaak beladen, altijd complexe relatie tussen de prijs en de waarde van een kunstwerk, met nadruk op ‘dead darlings’ – werken die een kunstenaar heeft gemaakt maar nooit heeft laten zien. Geïnspireerd door het gezegde ‘kill your darlings’ vragen ze zich af: wat gebeurt er met deze ambivalente werken?
OVER W139:
W139 is een toonaangevende productie- en presentatieruimte voor hedendaagse kunst in het centrum van Amsterdam die al 44 jaar een weg baant voor experiment en nieuwe manieren van autonomie, zelforganisatie en collectiviteit in de kunsten. Sinds de oprichting van W139 in 1979 — toen het monumentale pand aan de Warmoesstraat 139 door een kunstenaarsinitiatief gekraakt werd — is het altijd ingebed gebleven in een activistische en betrokken makers-gemeenschap waarin verschillende generaties samenkomen. Bij W139 staat het artistieke experiment voorop, als maker-gedreven organisatie geeft het kunstenaars bewust de ruimte om risico’s te nemen en om experimentele, urgente en ambitieuze projecten te realiseren. Als platform voor dialoog en ontmoeting ondersteunt W139 artistiek tegengeluid en draagt bij aan radicale verbeelding en solidariteit.
TE ZIEN TOT WELLICHT AANKOOP OP HET VEILINGSMOMENT
ZATERDAG 13 DECEMBER 2025
w139.nl/event/dead-darlings-xx-in-it-together-2
WERKEN VAN 84 KUNSTENAARS WORDEN GEVEILD:
Ad de Jong, Adriana Joëlle Jochems, Ahmad Mallah, Andrea Imwiehe, André van Bergen, Anika Schwarzlose & Elena Khurtova, Anna Hoetjes, Annaleen Louwes, Anne Wölk, Anni Ruffin, Antoinette Nausikaä, Anuschka Blommers / Niels Schumm, Aurélien Lepetit, Barbara Rink, Charlott Markus, Coralie Vogelaar, Danielle Vorthuys, Dasha Afanaseva, Delta van Melle, Diana Al-Halabi, Emmanuelle Wilhelm, Erik Alkema, Eva Schippers, Floor Meijers, George Korsmit, Gijs Assmann, Giorgos Gripeos, Hanna Mattes, Ine Lamers, Jacopo Calonaci, James Beckett, Jan Timmers, Janneke Raaphorst, Jean-Philippe Paumier, Jessie Yingying Gong, Joep Neefjes/LPI, Johannes Schwartz, Joseph Miceli, Kai Reichert, Kandido Filgueiras, Klara Hobza, Kristine Hymøller, Leyla Sünnenwold, Lieve Hakkers, Lina Ozerkina, Lisa Sudhibhasilp, Lo Yuen Ming, Lotte Reimann, Lotte van Geijn, Manshee Zheng, Marek van de Watering, Mariana Oliveira, Marianne Vierø, Marie Ilse Bourlanges, Marlies Neugebauer, Masaki Komoto, Maud van der Werf, Max van Meeuwen, Mayra Sérgio, Miklos Gaál, Noam Holdengreber, Pantelis Makkas, Paulien Barbas, Peter de Boer, Popel Coumou, Rebecca Sakoun & Florian Göttke, Rob van der Nol, Roman Tkachenko, Ruth van Beek, Semâ Bekirović & Xu XueQin, Seán O’Riordan, Simon Marsiglia, Sofija Li Virta, Soji Shimizu, Sophie Schreurs, Stéphanie Baechler, Susan Kooi, Susanna Brenner, T Y Gutter, Tania Theodorou, Thomas Monses, Vita Buivid and Anna Buyvid, Yann Vissers, Yiannis Vellis.