Mensen doden elk jaar miljoenen keren meer haaien dan omgekeerd. Terwijl haaien wereldwijd gemiddeld minder dan tien mensen per jaar doden, worden naar schatting rond de 100 miljoen haaien per jaar gevangen of gedood door mensen, vooral voor vinnen en vlees.
Het beeld van de “mensetende haai” wordt vooral gevoed door films en spectaculaire nieuwsberichten, maar de statistiek is ontnuchterend: het International Shark Attack File spreekt over enkele fatale aanvallen per jaar, niet over massale slachtingen onder zwemmers. De NGO IFAW vat het cru samen: minder dan tien mensen per jaar sterven door haaien, terwijl mensen elk jaar naar schatting 100 miljoen haaien doden. Dat maakt de mens, in de woorden van onderzoekers, honderden keren “dodelijker” dan de haai.
Die asymmetrie heeft grote ecologische gevolgen. Ruim een derde van de haai- en roggensoorten loopt inmiddels een hoog risico op uitsterven, vooral door overbevissing. Toch leidt elke zeldzame aanval aan het strand steevast tot oproepen om haaien af te schieten, terwijl het omgekeerde – onze permanente jacht op hen – zelden hetzelfde morele gewicht krijgt.
WENEN (ANP/BLOOMBERG) - Oliekartel OPEC+ houdt in het eerste kwartaal van volgend jaar vast aan zijn pauze bij het verhogen van de productie. Dat melden bronnen bij OPEC+ aan persbureau Bloomberg. De organisatie, met Saudi-Arabië en Rusland als belangrijkste leden, vergadert komend weekend via videoconferentie over de productie.
Eerder dit jaar werd de productie juist steeds verder opgevoerd om zo marktaandeel te winnen van andere olieproducenten, vooral in de Verenigde Staten. Volgens Bloomberg wordt nu vastgehouden aan het besluit van eind november om de oliekraan voorlopig niet verder open te draaien.
De olieprijs is dit jaar met ongeveer 17 procent gedaald door tekenen van overaanbod op de oliemarkt. Het Internationaal Energie Agentschap (IEA) voorspelt zelfs een recordoverschot voor volgend jaar.
geoffrey.oliver83 has added a photo to the pool:
Japanese House
Akita
Old Japanese House
House in winter
Wooden House
Northern Japan
Frosty
Thaw
Japan
Snow Country

We hebben met kramp in de kaken gekeken, naar dat schaatsen de voorbije dagen: een van de flagrantste vertoningen van topsporttechnische armoede in de sportgeschiedenis van ons land. Het zit zo: Nederland heeft heel veel goede schaatsers en die kunnen niet allemaal naar de Olympische Spelen. Dan stuur je op iedere afstand gewoon je wereldkampioenen, je veelwinnaars, je wereldrecordhouders of toch in ieder geval gewoon je beste schaatsers (De Boo, Kok, Beune, Leerdam, enz.), maar omdat er in Schaatsland Nederland net iets teveel hazen van hot naar her lopen is er een SELECTIECOMMISSIE in het leven geroepen. Die Selectiecommissie heeft een format bedacht (en een krankzinnige 'matrix') om de kans zo groot mogelijk te maken dat onze toppers NIET naar de Olympische Spelen gaan. Niet geheel ontoevallig snappen de drie personen in die Selectiecommissie geen reet van langebaanschaatsen: Remy de Wit (een basketballer), Freek van der Wart (een shorttracker) en Andries Kasper (beste prestatie: 8ste plek NK Allround 1984). Maar hey, omdat we er in Nederland nou eenmaal een hobby van hebben gemaakt om allerlei hbo-sportkunde figuren in bondsbesturen te plaatsen, voetbalbond KNVB heeft dat bijvoorbeeld ook, mogen deze karnemelkdrinkers een of andere krankzinnige matrix bedenken die om meerdere redenen van geen kant deugt - en dan kunnen zij hun LinkedInnetjes weer volplempen met nikszeggende academycrack als 'Proficient in communication, writing, management, presentations and training' en zit het land er maar weer mooi mee opgescheept.
Welnu, waarom deugt het OKT eigenlijk niet?
Ten eerste en het belangrijkste: straks lopen we allemaal weer te zeiken dat we niet genoeg medailles halen, maar dit kwalificatieformat zorgt er simpelweg voor dat we onze beste schaatsers NIET naar de Olympische Spelen sturen, alleen maar omdat we iedereen een KANS willen bieden. Jutta Leerdam valt op de 1.000 meter, maar naast Femke Kok is zij als bewezen wereldtopper natuurlijk precies degene die we wél naar de Olympische Spelen moeten sturen, en niet Naomi Huppeldepup uit rit 5 die toevallig een paar goede bochten aan elkaar rijgt. Joy Beune rijdt al het hele jaar de complete wereldtop aan gort op de 1.500 meter, maar gaat tijdens het OKT bijna op haar plaat, wordt pardoes vierde, mag niet naar de Spelen en zo gooien we weer een welhaast zekere medaille weg. Het OKT is al een extreme momentopname in een seizoenssport met piekmomenten, maar de torenhoge geluksfactor maakt het haast een loterij. Dit format selecteert namelijk niet op consistentie of bewezen topniveau, maar drijft op vorm van de dag en geluk, wat heel leuk is voor een potje Regenwormen, maar funest is voor topsporters die hun hele leven in het teken zetten van die ene Olympische Spelen. Eén misstap voor Joy Beune: einde Olympische droom, wég statistisch zeer hoge kans op een medaille voor Nederland.
Brengt ons op punt twee, want Femke Kok is heel goed, maar zij heeft zich per ongeluk ook nog geplaatst voor de 1.500 meter - een afstand die ze er nu een beetje 'bij gaat doen'. Dus in plaats van dat we Femke Kok zich lekker laten concentreren op háár beste afstanden en dat we bewezen veelwinnaar en meervoudig World Cup-kampioene Joy Beune op háár 1.500 meter laten uitkomen, mag Femke Kok voor de vierde keer in haar leven een 1.500 meter rijden. Laten we dat eens proberen op de Olympische Spelen! Wat in casu ook geldt voor Marijke Groenewoud, en ook de eeuwige nummer drie Antoinette de Jong (die er ook niks aan kan doen, goed gereden) mag weer een keer proberen derde te worden. Het format heeft ervoor gezorgd dat we schaatsers op andere afstanden dan hun favoriete afstand gaan inzetten, alleen maar omdat ze zich toevallig plaatsen, en dat maakt de kans op medailles voor NEDERLAND alleen maar kleiner, maar dat brengt ons op punt 3:
Aangezien er tijdens dit OKT op extreme wijze sprake is van ploegenspel (bedankt Ritsma) denkt iedereen alleen maar aan zijn of haar eigen poppetjes, in plaats van aan het landsbelang. Achter de schermen zijn er nu mensen aan het lobbyen om Jutta Leerdam maar NIET naar de Spelen te laten gaan op de 1.000 meter, ze ging immers op haar snuit, en dat Naomi Huppeldepup van de andere ploeg dan maar moet gaan, want zij heeft die plek eerlijk verdiend. Gevolg: straks staat iedereen weer te zeuren dat we te weinig medailles halen.
Ten vierde: één kleine fout of minimaal verlies zorgt voor een levenslange verliezer en een onherstelbare mentale kras. Tim Prins die tegelijk met Kjeld Nuis over de finish komt, maar het op een paar duizendsten niet haalt, zal voor de rest van zijn leven geconfronteerd worden met die paar duizendsten. Marrit Fledderus die het hele jaar toptijden schaatst, maar door een valse start haar Olympische droom in de prullenbak kan smijten, is kapotgemaakt door een poldersysteem dat erop gericht is een suboptimale ploeg af te leveren.
En ja hoor mensen, je moet als topsporter presteren op de momenten die ertoe doen, maar dat wereldkampioenen, Europees kampioenen en meervoudige World Cup-winnaars geen bescherming krijgen is iets wat we alleen in Nederland kunnen bedenken. We willen zó graag deugen dat we er genoegen mee nemen dat we in de enige sport waarin we écht uitblinken een deel van onze B-garnituur naar de Olympische Spelen sturen. Heeft ermee te maken dat het Nederlandse schaatsen bijna net zo gaar is als tennis, dat de jaarplanning met al die flauwe World Cups en 'WK Afstanden' niet deugt en dat er daarom ook zo weinig mensen op de tribune zitten. Je zou zeggen: maak à la Formule 1 een vaste jaarlijkse tour langs alle mooie banen (Thialf, Hamar, Inzell, Salt Lake, Nagano, Calgary, enz.), wat iedereen ieder jaar weer kansen geeft om wereldrecords te rijden in plaats van dat Salt Lake City net een keer gunstig in een programma moet vallen, nodig voor die Champions League van wedstrijden per afstand de 50 beste schaatsers van de wereld uit, laat schaatsers afvallen en laat ze op nationaal niveau tourkaarten verdienen zoals in het darts, en dan ZIJN het maar vooral Nederlanders, de beste zoveel van de ranglijst mogen naar de Olympische Spelen, enzovoorts, en dan heb je niet dit gekleuter dat topsporters in het pak genaaid worden door een polderformat dat wordt bekokstoofd in achterzaaltjes van de Johan Cruyff Academy.
Einde sport(k)rant.
Doneer hier