Is de aanval van Donald Trump op de universiteiten ook een aanval op de academische vrijheid? Of heeft de president ook een punt, met zijn kritiek op de peperdure elite-universiteiten?

Door ingrijpende maatregelen van de regering-Trump ligt de Amerikaanse koppositie in de wetenschap op het offerblok.

Alles wijst er op en bronnen bevestigen het: dankzij Jetten en Bontenbal waait er een nieuwe wind. Niet langer ruziemaken, maar plannen maken. In januari kan het kabinet al klaar zijn: de inhoud van het regeerakkoord is grotendeels uitonderhandeld, de informateur heeft een harde deadline en kiezers slikken een minderheidskabinet inmiddels als “het minst slechte” scenario. Een inderheidskabinet is niet ideaal, maar dat waren zeker de laatste 2 (en eigenlijk 3) meerderheidkabinetten ook niet. ( Schoof, Rutte3 en Rutte4) Schoof herinneren we ons nog, Rutte 4 viel voortdurend bijna, tot het echt viel over de leugens van Yesilgoz. Rutte4 kan je je misschien nog herinneren vanwege de dividendbelasting, de stikstof die bleef, Groningen en de toeslagenaffaire, waarop het kabinet tenslotte viel. Geen garantie voor succes dus, een meerderheid. Dus op naar Jetten-1.

De formatie is verder dan Den Haag toegeeft

Sinds 10 december zitten D66, VVD en CDA met informateur Rianne Letschert aan tafel om een basisregeerakkoord te smeden, nadat de eerdere poging van Sybrand Buma om een meerderheidskabinet te bouwen is vastgelopen. De grote lijnen – migratie, wonen, veiligheid/defensie, stikstof en economie – lagen al op papier na het tussenverslag van Buma, waardoor Letschert meteen de diepte in kon.​

Aan de buitenkant oogt het nog als “verkennende gesprekken”, maar inhoudelijk is het stadium van verkenning voorbij: Buma concludeerde al dat er simpelweg geen meerderheidskabinet te vormen is zolang VVD geen GroenLinks-PvdA wil en D66 geen sprong met JA21 waagt. Het huidige overleg gaat dus niet meer over de vraag óf deze drie partijen met elkaar regeren, maar onder welke voorwaarden en met welke steunconstructie ze het durven. Het kabinet is eigenlijk al een feit, het gaat om details en om eventuele partners.​

Een moordend schema tot 30 januari

Letschert heeft niet eindeloos de tijd gekregen om “het eens rustig aan te kijken”: de Tweede Kamer heeft haar expliciet opgedragen om uiterlijk 30 januari met een resultaat te komen. I nformatie uit Den Haag schetst een strak schema: doorwerken in de dagen rodn kerst, doorrekenen en afronden rond de jaarwisseling, en meteen daarna de knoop doorhakken over de gewenste coalitieconstructie.​

Die harde deadline is geen formaliteit, maar politieke druk: de Kamer wil niet nog een jaar in de semi-permanente formatiestand zitten terwijl het demissionaire kabinet-Schoof op de achtergrond doormoddert. Hoe langer Schoof in demissionaire modus doorregeert, hoe zichtbaarder wordt dat Nederland bestuurlijk stilstaat op dossiers als migratie, klimaat en de overheidsfinanciën.​

Minderheidskabinet als onuitgesproken eindstation

Rekenkundig is de uitslag helder: D66 (26), VVD (22) en CDA (18) komen samen op 66 zetels en zitten dus tien zetels onder een meerderheid. De meest logische meerderheidsvarianten – met GroenLinks-PvdA of met JA21 – bestaan op papier, maar sneuvelen op politieke blokkades en wederzijds wantrouwen.​

Dat maakt een minderheidskabinet van D66, VVD en CDA, gesteund per onderwerp door andere partijen, geen noodgreep maar het voor de hand liggende eindstation. Opvallend is dat kiezers die stap al verder lijken te hebben gezet dan de politici zelf: peilingen laten zien dat een meerderheid van de kiezers van D66, VVD en CDA een dergelijk minderheidskabinet inmiddels “acceptabel” vindt, ook al blijft een klassiek meerderheidskabinet de eerste voorkeur.​

Kiezers zijn het geruzie zat

Na weken “wie met wie” en rode lijnen die bijna belangrijker lijken dan inhoud, begint bij kiezers een andere reflex te ontstaan: liever een kabinet dat kwetsbaar is maar in elk geval begint, dan eindeloze dominodagen in de Tweede Kamer. In onderzoek van EenVandaag en Ipsos/I&O schuift een minderheidsregering van D66, VVD en CDA op naar de categorie “niet ideaal, maar wel leefbaar”, vooral onder de eigen achterbannen.​

Vooral VVD-kiezers sturen erop aan dat hun partij wegblijft van GroenLinks-PvdA, zelfs als dat betekent dat er geen stabiele meerderheid in beide Kamers ligt. Aan D66-zijde draait het spiegelbeeldig: beter een smalle centrumvariant dan een avontuur met JA21, ook al maakt dat elk migratie- of klimaatdossier een gevecht per wetsvoorstel.​

Januari wordt de maand van de moed

De cruciale vraag voor januari is niet of de onderhandelaars eruit kunnen komen over pensioenleeftijden of stikstofnormen, maar of ze de politieke moed hebben om openlijk voor een minderheidsconstructie te kiezen.

En of er keus is.

Uit een onderzoek van de Ohio State University blijkt dat mannen die veel selfies posten op social media sites hoger scoren op narcisme en psychopathie. Mannen die de foto's bewerken voor ze ze posten, scoren vooral hoger op narcisme en zelfobjectivering, wat aangeeft dat ze bovenal veel waarde hechten aan hun uiterlijk. Aan het onderzoek namen 800 mannen deel in de leeftijd van 18 tot 40 jaar.

Dat mannen die veel foto's van zichzelf plaatsen en veel tijd besteden aan het bewerken ervan narcistischer zijn is niet zo verwonderlijk, maar het is de eerste keer dat het in een wetenschappelijke studie bevestigd werd. Minder voor de hand liggend is de bevinding dat mannen die veel selfies posten ook hoger scoren op antisociale persoonlijkheidstrekken en psychopathie.

Dat wil echter niet zeggen dat alle mannen die veel selfies posten narcisten of psychopaten zijn. Hun scores vallen nog binnen het normale bereik, maar zijn wel hoger dan de gemiddelde scores op deze persoonlijkheidskenmerken. Dat mannen die hoger scoren op psychopathie wel veel foto's plaatsen, maar ze niet eerst uitgebreid bewerken valt te verklaren vanuit het feit dat psychopathie gekenmerkt wordt door impulsiviteit. Deze mannen maken een foto en plaatsen die meteen online. Ze willen meteen resultaat zien en geen tijd verliezen met het bewerken van de foto's. Het bewerken van foto's gaat ook samen met hogere niveaus van zelfobjectivering. Dit kenmerk is zelden bestudeerd bij heteroseksuele mannen. Bij vrouwen houdt deze preoccupatie met het uiterlijk verband met depressies en eetstoornissen. In een vervolgstudie gaan de onderzoekers na of vrouwen die veel selfies posten ook hoger scoren op narcisme en psychopathie. De eerste bevindingen wijzen wel in die richting. Zelfobjectivering zou bij vrouwen een nog grotere rol spelen.

Bron(nen): PsychCentral

Hoeveel vernedering kan Europa nog slikken van Amerika?Je schaamt je vaak om Europeaan te zijn. Niet om wat we zijn, want dat is relatief heel goed. Maar om hoe het oude, trotse Europa zich laat behandelen. Europa slikt al jaren vernederingen uit Washington, maar de vraag is hoe lang dat nog vol te houden is nu Donald Trump voor de tweede keer in het Witte Huis zit de EU wil opheffen en openlijk twijfelt aan de waarde van de NAVO. De machtsbalans is simpel: 450 miljoen Europeanen leunen militair nog steeds zwaar op 350 miljoen Amerikanen tegenover 140 miljoen Russen, een afhankelijkheid die inmiddels zelf een strategisch risico is geworden.

De recente analyse in Foreign Affairs onder de veelzeggende titel “How Much Abuse Can America’s Allies Take?” beschrijft hoe Trumps eerste termijn de bondgenoten “geschokt en geïrriteerd” achterliet, maar niet tot daadwerkelijke afstand leidde. Europese regeringen slikten de beledigingen en trokken de conclusie dat breken met de supermacht gevaarlijker was dan de krenkingen verdragen. Met een tweede termijn en opnieuw anti‑NAVO‑retoriek wordt die reflex echter steeds moeilijker vol te houden.

Tegelijk beweegt Europa wel, maar te langzaam. Volgens de NAVO‑secretaris-generaal investeren de Europese bondgenoten in 2024 voor het eerst samen 2 procent van hun bbp in defensie – een historisch hoog niveau van 380 miljard dollar, maar nog steeds afhankelijk van Amerikaans commando, technologie en wapensystemen. Europese denktanks waarschuwen dat de VS in hun nieuwe veiligheidsstrategie expliciet aankondigen hun bijdrage aan de conventionele afschrikking in Europa te verminderen en meer middelen naar Azië te verplaatsen.​

De echte vraag voor Europa wordt dan: wanneer is de grens bereikt waarop de combinatie van beledigingen, dreigende terugtrekking en eenzijdige tarieven zwaarder weegt dan de veiligheidsgarantie? Zolang Europese leiders die vraag uitstellen, blijft het continent gevangen in een relatie waarin het “abuse” benoemt, maar structureel niet durft te handelen. Wie een volwassen Europa wil, zal moeten accepteren dat meer zelfbescherming óók betekent: minder bereidheid om beledigingen te slikken.​

arthur白 has added a photo to the pool:

DanÅke Carlsson has added a photo to the pool:

ozipital has added a photo to the pool:

I have visited and photographed many of the sandstone cliffs along the Murray River but I think these are probably the best for me, especially being able to relax watching mating kestrels in the trees as the cliffs reddened in the late afternoon...

ajpscs posted a photo:

NOIR
© ajpscs