Op de Glashaven in Rotterdam, in het Maritiem District, zijn zaterdagavond twee auto's hard op elkaar geklapt. Volgens getuigen kwam een van de auto's op de verkeerde weghelft terecht, waarna die frontaal op de andere auto botste.

Aan de Burgemeester de Gaay Fortmanstraat in Ridderkerk is zaterdagavond een man gestoken. Dat gebeurde ronde 22:15 uur.

Kort na middernacht is een 20-jarige man uit Rotterdam gewond geraakt bij een schietpartij. Dat gebeurde bij tramhalte Beverwaardseweg, aan de Schinnenbaan in Rotterdam-IJsselmonde. De politie heeft een 20-jarige Rotterdammer en een 15-jarige Schiedammer aangehouden.

Kort na middernacht is een jonge man gewond geraakt bij een schietpartij in Rotterdam. Dat gebeurde bij tramhalte Beverwaardseweg, aan de Schinnenbaan in Rotterdam-IJsselmonde.

In dit artikel houden we je op de hoogte van het belangrijkste en meest opvallende 112-nieuws uit onze regio van zondag 6 juli 2025.

In dit artikel houden we je op de hoogte van het belangrijkste en meest opvallende 112-nieuws uit onze regio van zondag 6 juli 2025.

In dit artikel houden we je op de hoogte van het belangrijkste en meest opvallende 112-nieuws uit onze regio van zondag 6 juli 2025.

"A computer science degree used to be a golden ticket to the promised land of jobs," a college senior tells the New York Times. But "That's no longer the case."

The article notes that in the last three years there's been a 65% drop from companies seeking workers with two years of experience or less (according to an analysis by technology research/education organization CompTIA), with tech companies "relying more on AI for some aspects of coding, eliminating some entry-level work."

So what do college professors teach when AI "is coming fastest and most forcefully to computer science"?
Computer science programs at universities across the country are now scrambling to understand the implications of the technological transformation, grappling with what to keep teaching in the AI era. Ideas range from less emphasis on mastering programming languages to focusing on hybrid courses designed to inject computing into every profession, as educators ponder what the tech jobs of the future will look like in an AI economy... Some educators now believe the discipline could broaden to become more like a liberal arts degree, with a greater emphasis on critical thinking and communication skills.

The National Science Foundation is funding a program, Level Up AI, to bring together university and community college educators and researchers to move toward a shared vision of the essentials of AI education. The 18-month project, run by the Computing Research Association, a research and education nonprofit, in partnership with New Mexico State University, is organising conferences and roundtables and producing white papers to share resources and best practices. The NSF-backed initiative was created because of "a sense of urgency that we need a lot more computing students — and more people — who know about AI in the workforce," said Mary Lou Maher, a computer scientist and a director of the Computing Research Association.
The future of computer science education, Maher said, is likely to focus less on coding and more on computational thinking and AI literacy. Computational thinking involves breaking down problems into smaller tasks, developing step-by-step solutions and using data to reach evidence-based conclusions. AI literacy is an understanding — at varying depths for students at different levels — of how AI works, how to use it responsibly and how it is affecting society. Nurturing informed skepticism, she said, should be a goal.
The article raises other possibilities. Experts also suggest the possibility of "a burst of technology democratization as chatbot-style tools are used by people in fields from medicine to marketing to create their own programs, tailored for their industry, fed by industry-specific data sets." Stanford CS professor Alex Aiken even argues that "The growth in software engineering jobs may decline, but the total number of people involved in programming will increase."

Last year, Carnegie Mellon actually endorsed using AI for its introductory CS courses. The dean of the school's undergraduate programs believes that coursework "should include instruction in the traditional basics of computing and AI principles, followed by plenty of hands-on experience designing software using the new tools."

Read more of this story at Slashdot.

ANALYSE - door Rianne Dekker en Joep Lindeman

Na een oproep op sociale media besloot een groep van ongeveer twintig burgers aan de grens bij Ter Apel zelf grenscontroles te gaan uitvoeren. Wat beweegt burgers tot dergelijke zelforganisatie? Mag het zomaar? En welke reactie past de overheid?

Burgergrenswachten zijn een nieuwe, bedenkelijke, verschijningsvorm van zelforganisatie in het veiligheidsdomein: burgers vervullen op eigen initiatief taken die traditioneel eerder met het werk van de politie of het leger worden geassocieerd. Soms heeft dat toegevoegde waarde, zoals de Whatsapp buurtpreventieteams of burgerzoekteams die meehelpen met zoeken naar vermiste personen. Soms veroorzaakt het discussie, zoals bij zogenoemde ‘pedojagers’. Zelforganisatie is bepaald niet nieuw; denk aan de zeventiende-eeuwse schutterijen zoals afgebeeld op Rembrandts Nachtwacht.

Zelforganisatie is niet makkelijk juridisch te begrenzen, terwijl de politie zich aan strenge regels moet houden

Door nieuwe technologie (draadloze camera’s, sensoren, open bronnen) en sociale mediaplatforms waar gelijkgestemden elkaar kunnen vinden, zijn burgers steeds beter in staat zichzelf te organiseren en ‘politietaken’ op zich te nemen. Natuurlijk mogen burgers daarbij, afgezien van het zogenoemde burgerarrest, geen geweld of andere vormen van dwang gebruiken. Particuliere initiatieven zijn verder echter niet makkelijk juridisch te begrenzen, terwijl de echte politie zich aan strenge regels moet houden.

Wat drijft zelforganisatie?

Bij zelforganisatie gaat het om particuliere initiatieven die grotendeels los van bestaande instituties ontstaan. Burgers nemen zelf de organisatie en uitvoering van publieke taken in handen. Zij doen dit om grofweg drie redenen. Ten eerste omdat zij menen dat hun initiatief beter past bij de lokale situatie of wensen. Ten tweede kan zelforganisatie een belangrijk sociaal aspect hebben: het geeft voldoening om samen iets voor de eigen gemeenschap te realiseren en hiervoor waardering van anderen te krijgen.

Zelforganisatie gaat eigenlijk altijd gepaard met een zekere mate van burgerlijke ongehoorzaamheid

Ten derde zien we zelforganisatie ontstaan vanuit wantrouwen naar (of onvrede over) de overheid. Zelforganisatie gaat eigenlijk altijd gepaard met een zekere mate van burgerlijke ongehoorzaamheid: burgers vervangen niet simpelweg de overheidstaken, maar experimenteren met nieuwe manieren om publieke taken vorm te geven. Daarbij heeft zelforganisatie vaak ook een ideologische component, zoals op het gebied van verduurzaming of kleinschalige zorg.

Wantrouwen en onvrede

Overduidelijk was er bij de burgergrenswachten sprake van wantrouwen en onvrede. De actie was niet alleen een rechtstreekse reactie op de Duitse politie die een asielzoeker aan de grens had teruggestuurd naar Nederland, maar ook een meer algemene uiting van onvrede over het asielbeleid: ‘Er gebeurt gewoon niks. Dan doen wij het maar zelf.’

Deze groep gedroeg zich als para-politie en opereerde buiten democratische toezichts- en controlemechanismen

Hoewel de politie ter plaatse in eerste instantie geen strafbare feiten zei aan te treffen, benadrukte zij later, net als de gemeente en de minister: ‘Niet nog eens doen.’ Een tweede poging tot grensbewaking werd door zowel de Duitse als de Nederlandse politie onmogelijk gemaakt, zonder dat er aanhoudingen werden verricht. Er werd verwezen naar flarden van wetgeving: de verkeersveiligheid, dreigende eigenrichting en het verbod om je voor te doen als politie. Ook bij een derde poging op 14 juni 2025 zei de politie wederom geen strafbare feiten te hebben geconstateerd. Op sociale media was er naast kritiek ook lof (onder anderen van Geert Wilders) en veel begrip. Dergelijke ambigue reacties zijn vaker te zien bij vormen van zelforganisatie in het veiligheidsdomein (denk bijvoorbeeld aan de zelfbenoemde pedojagers).

De reacties waren opvallend mild gezien het bijzondere karakter van de politietaak waarin deze burgers zich begeven: veiligheid voor de één leidt al snel tot onveiligheid voor de ander. Dat staat op gespannen voet met rechten en vrijheden van anderen en de rechtsstaat als geheel.

Er is sprake van eigenrichting als burgergrenswachten asielzoekers zouden vasthouden, onder dwang zouden terugsturen of erger. Deze groep gedroeg zich als para-politie en opereerde buiten democratische toezichts-en controlemechanismen. Voormalig voorzitter van het College van Procureurs-Generaal Harm Brouwer stelde in 2008 al: ‘We willen niet in een politiestaat leven, maar al helemaal niet in een amateurpolitiestaat.’

Steviger en ander type reactie

Er bestaat een juridische mogelijkheid om zelfbenoemde burgerwachten te bestrijden: de uit 1936 stammende Wet op de Weerkorpsen. Deze is ontstaan in reactie op de opkomst van de NSB waarvan leden als ordediensten (private milities) de straat op gingen. Na de Tweede Wereldoorlog is de wet nauwelijks meer gebruikt. De wet verbiedt organisaties die zijn gericht op het verrichten van politiële of militaire taken op het gebied van handhaving van veiligheid en openbare orde. Uitzonderingen op het verbod zijn mogelijk, maar daarvoor moet dan nadrukkelijk toestemming zijn gegeven.

De overheid moet investeren in constructieve samenwerking met burgers

Juist vanwege het politieke karakter dat de burgergrenswachten kenmerkt, is het interessant om te bezien of deze wet vandaag de dag nog te hanteren zou zijn. Daarvoor lijkt ruimte te zijn: de regering gaf bij de totstandkoming ervan aan dat ‘iedere samenwerking van tijdelijken of blijvenden aard’ als ‘organisatie’ kan worden aangemerkt. Tegelijk werd destijds al aangegeven dat onder deze definitie ook wél gewenste organisaties zouden kunnen vallen. Het is, kortom, zaak deze wet eens goed tegen het licht te houden, opdat hij duidelijker tot uitdrukking brengt welke vorm van zelforganisatie onrechtmatig is. Herziening is wellicht ook nodig voor wat betreft de relatief milde strafbedreiging, die in de weg kan staan van slagvaardige opsporing.

Juridisering is echter niet genoeg, een passende reactie moet recht doen aan de verschillende onderliggende drijfveren van zelforganisatie. De overheid moet investeren in constructieve samenwerking met burgers zodat zij komen met waardevolle initiatieven die tegemoetkomen aan hun zorgen, hun energie kanaliseert en zodoende de rechtsstaat versterkt.

Een mooi voorbeeld hiervan zijn de samenwerkingen met burgerzoekteams bij persoonsvermissingen of buurtpreventieteams die een veel integraler en responsiever bijdrage leveren aan de veiligheid dan de politie en gemeentelijke handhaving dat doen.

Symboolpolitiek

In het onderhavige geval heeft de overheid echter het tegenovergestelde gedaan. Verschillende politieke partijen binnen het kabinet-Schoof pleitten ervoor dat de Koninklijke Marechaussée en de politie zelf meer capaciteit moeten inzetten voor grenscontroles.

Asielzoekers mogen ook door overheid zelf niet aan de grens worden teruggestuurd of vastgezet

Het is symboolpolitiek: de gedraging waar de burgergrenswacht zich op richt – het passeren van de grens met het doel om asiel aan te vragen – is niet illegaal. Sterker nog: zowel in Nederland als in Duitsland heeft de rechter zeer onlangs nog geoordeeld dat juist grenscontroles zelf dat wel zijn: asielzoekers mogen ook door overheid zelf niet aan de grens worden teruggestuurd of vastgezet. Bovendien dragen binnenlandse grenscontroles volgens recent onderzoek van de Algemene Rekenkamer niet eens bij aan het behalen van de beleidsdoelen.

Dat de burgergrenswachten worden aangegrepen om dit onrechtmatige en ineffectieve beleid nog eens kracht bij te zetten, is niet alleen verbijsterend, maar kan alleen maar bijdragen aan verdere afbrokkeling van het vertrouwen van burgers dat juist tot onrust en ongelegitimeerde eigenrichting bij de grens heeft geleid.

Dit artikel verscheen eerder bij Sociale Vraagstukken. Rianne Dekker is universitair hoofddocent bij het departement Bestuurs-en Organisatiewetenschap van de Universiteit Utrecht. Haar onderzoek Welkome hulp of het heft in eigen handen? is gericht op zelforganisatie in het veiligheidsdomein en overheidsreacties hierop. Joep Lindeman is hoogleraar strafprocesrecht aan het Willem Pompe Instituut | Montaigne Centrum voor Rechtsstaat en Rechtspleging van de Universiteit Utrecht en doet onder meer onderzoek naar vervolgingsbeleid en publiek-private samenwerking door de politie. Beiden hebben onlangs (in samenwerking met collega’s) een onderzoek afgerond naar samenwerking tussen politie en private partners.

A few years ago, an aspiring author, Sergey Lobanov, approached me with a proposal to create a book for his children. We became very passionate about our work. Today, the book "The New Elephant" is available to everyone. It is a heartwarming story about a bear cub who decides to become an elephant. It is a tale of friendship, understanding, and support.